سفارش تبلیغ
صبا ویژن

پورتال مجازی ایرانیان

درمان 100% زگیل تناسلی مردانه و بهترین داروی زگیل
• • نظر


زگیل تناسلی در مردان نوعی زگیل تناسلی است که باعث ایجاد برجستگی های کوچک به رنگ پوست یا صورتی در قسمت بیرونی آلت تناسلی، مقعد، مجرای ادرار، واژن، اطراف بیضه ها و در حین رابطه جنسی دهانی می شود. . آنها در لب ها و دهان یافت می شوند. اسکارها می توانند صاف و مسطح باشند یا گاهی اوقات بافتی خشن و برجسته داشته باشند. در موارد نادر، خارش، سوزش یا حساسیت در ناحیه تناسلی ممکن است رخ دهد. با فرازطب همراه باشید.

آیا راهی برای درمان دستگاه تناسلی مردانه وجود دارد؟

در ادامه با هم ببینیم که آیا زگیل تناسلی 100 درصد بدون عود درمان می شود یا خیر؟! بهترین درمان برای زگیل تناسلی مردان چیست؟

بهترین قرص برای زگیل تناسلی چیست؟


لیزر:

لیزر با کمک انرژی نور زگیل ها را از بین می برد. پزشکانی که از لیزر درمانی برای درمان زگیل تناسلی استفاده می کنند نیاز به آموزش خاص و تجهیزات تخصصی دارند. این روش درمانی در مطب انجام می شود و برای جلوگیری از درد از بی حسی موضعی استفاده می شود، این روش عوارض خاصی ندارد اما در برخی افراد باعث درد و زخم های کوچکی می شود که به مرور زمان از بین خواهند رفت.

اگر زگیل ها در یک منطقه بزرگ پخش شوند، لیزر درمانی گزینه بهتری نسبت به سایر روش های درمانی است. به خصوص در موارد زیر:

جنگ منطقه وسیعی را در بر می گیرد و اغلب استفاده از دارو کافی نیست.

زگیل هایی که مجرای ادرار یا مقعد را درگیر می کنند.

مناطقی که علاوه بر زگیل، تغییرات پیش سرطانی نیز دارند.

در ادامه روش های دیگر درمان زگیل تناسلی مردانه را به اختصار معرفی می کنیم:

سرما درمانی:

در کرایوتراپی از یک ماده شیمیایی برای انجماد و انجماد زگیل استفاده می شود. این روش درمانی را می توان در مطب پزشک انجام داد و معمولاً نیازی به بیهوشی ندارد. کرایوتراپی اغلب با درد همراه است. سایر عوارض جانبی این روش ممکن است شامل تحریک پوست، تورم، تاول و زخم باشد. در دوران بارداری می توان از کرایوتراپی استفاده کرد.

الکتروکوتر:

یک اجاق برقی از برق برای سوزاندن زگیل استفاده می کند. این درمان به طور کلی در اتاق عمل انجام می شود و برای جلوگیری از درد از بیهوشی استفاده می شود.

جراحی زگیل تناسلی

این روش شامل برداشتن زگیل با جراحی است. برای انجام این روش و جلوگیری از درد از بیهوشی استفاده می شود. برداشتن زگیل به ندرت باعث درد، زخم و عفونت می شود.

بهترین درمان برای زگیل تناسلی مردانه

درمان‌های خاص زیادی برای زگیل تناسلی در مردان و زنان وجود دارد: برخی به شکل قرص و برخی دیگر به شکل مایع برای تقویت سیستم ایمنی بدن. به خاطر داشته باشید که دارو برای درمان زگیل تناسلی تضمینی نیست و زگیل ها ممکن است هفته ها یا ماه ها پس از درمان عود کنند. این به این دلیل است که درمان زگیل تناسلی با دارو لزوماً از شر همه ویروس های HPV که باعث ایجاد زگیل می شوند خلاص نمی شود.

به طور کلی، برخی افراد ترجیح می دهند به جای درمان هایی که همه زگیل ها را در یک جلسه از بین می برند، از درمان های خانگی یا کرم ها و پمادهای زگیل تناسلی استفاده کنند. در زیر چند روش برای درمان زگیل تناسلی با قرص و دارو آورده شده است:

پودوفیلین

پودوفیلین یکی از داروهایی است که برای درمان زگیل تناسلی و برداشتن بافت زگیل استفاده می شود. پزشک یا پرستار شما محلول را مستقیماً با پنبه روی زگیل می‌مالد و بعد از یک تا چهار ساعت آن ناحیه را می‌شوید. درمان به صورت هفتگی به مدت چهار تا شش هفته انجام می شود یا درمان باید تا زمان ناپدید شدن ضایعات تکرار شود. عوارض جانبی این روش از تحریک خفیف پوست تا درد و زخم های پوستی متغیر است و هر بیمار این علائم را تجربه می کند. پودوفیلین نباید در بیماران باردار استفاده شود.

پودوفیلوکس

درمان با پودوفیلوکس مشابه پودوفیلین است، اما می توانید از پودوفیلوکس (کاندیلوکس) در خانه نیز استفاده کنید. ژل یا محلول مایع را با استفاده از یک سواب پنبه دو بار در روز به مدت سه روز متوالی روی زگیل بمالید. سپس تا چهار روز آینده نباید هیچ درمانی را برای این ناحیه اعمال کنید. می توانید این درمان را تا چهار بار تکرار کنید تا زگیل ها کاملا از بین بروند. مانند پودوفیلین، پودوفیلوکس در بیماران باردار استفاده نمی شود. عوارض جانبی پودوفیلوکس مشابه عوارض جانبی پودوفیلین است.

بی کلرواستیک اسید و تری کلرواستیک اسید

هر دو اسید کلرواستیک (BCA) و اسید تری کلرواستیک (TCA) اسیدهایی هستند که بافت زگیل را از بین می برند. TCA بیشتر از BCA برای درمان زگیل تناسلی استفاده می شود و باید توسط پزشک یا پرستار استفاده شود. پزشک یا پرستار شما یک بار در هفته به مدت چهار تا شش هفته یا تا زمانی که زگیل‌ها ناپدید شوند، اسید را روی زگیل‌ها می‌مالند. عوارض جانبی TCA شامل درد و احساس سوزش است. استفاده از TCA در دوران بارداری بی خطر است.

امی کموند

Ami Kimode با نام تجاری Aldara یا Ziclara کرمی است که سیستم ایمنی را برای از بین بردن زگیل تحریک می کند. برای درمان زگیل تناسلی می توانید کرم را مستقیماً روی زگیل ها بمالید، بهتر است این کرم را قبل از خواب استفاده کنید و بعد از 6 تا 10 ساعت محل را با آب بشویید. کرم آلدارا را سه روز در هفته به مدت 16 هفته و کرم زیکلرا را روزانه به مدت 8 هفته استفاده کنید. کمی سوزش و قرمزی هنگام استفاده از ایمیکیمود طبیعی است و به این معنی است که درمان موثر بوده است. استفاده از ایمی کمد در دوران بارداری توصیه نمی شود.

اینترفرون

اینترفرون دارویی است که باعث پاسخ ایمنی می شود. این دارو در انواع درمان ها از جمله تزریقی یا ژل های موضعی در بازار موجود است، اما مطالعات نشان داده است که استفاده مستقیم از تزریق در درمان زگیل موثرتر است.

عوارض جانبی اینترفرون شامل علائم شبه آنفولانزا، خستگی، از دست دادن اشتها و درد است. اینترفرون معمولاً به عنوان درمان اولیه برای زگیل تناسلی توصیه نمی شود. بهتر است از آن همراه با جراحی، برداشتن زگیل یا سایر درمان‌های پزشکی استفاده شود، مخصوصاً برای زگیل‌هایی که با درمان‌های دیگر بهبود نمی‌یابند. استفاده از اینترفرون در دوران بارداری ایمن نیست.

سیکاتن

سینکاتچین ها یا سینکاتچین ها اسانس های دارویی هستند. مکانیسم دقیق اثر کاتچین ها ناشناخته است، اما دارای خواص آنتی اکسیدانی هستند و سیستم ایمنی را تقویت می کنند. شما باید این روغن را روی زگیل های سطح پوست (فقط زگیل های خارجی) سه بار در روز به مدت 16 هفته استفاده کنید. دارو را در چادر یا مقعد و کسانی که آلرژی دارند، کسانی که تبخال شدید دارند استفاده نکنید. قبل از رابطه جنسی یا قبل از قرار دادن تامپون در اندام تناسلی، پوست باید با دارو تمیز شود. این دارو ممکن است لاتکس آلت تناسلی و دیافراگم را ضعیف کند.

در آزمایشات این درمان، حدود 5 درصد از مصرف کنندگان به دلیل عوارض جانبی، مصرف دارو را متوقف کردند و حدود 90 درصد از مصرف کنندگان واکنش هایی را هنگام استفاده از دارو گزارش کردند. برخی از واکنش های موضعی به این دارو شامل خارش، قرمزی، درد، سوزش، زخم، تورم، التهاب و تورم جزئی است.

علائم زگیل تناسلی

در مورد علائم زگیل تناسلی باید گفت که زگیل ها زائده های خشن، همرنگ پوست یا خاکستری سفید هستند. زگیل تناسلی اغلب ظاهری شبیه گل کلم دارد و در برخی موارد صاف است. این زائده ها معمولاً دردناک نیستند. اما گاهی اوقات باعث ایجاد موارد زیر می شوند:

خونریزی خفیف

احساس تحریک پذیری

درد و ناراحتی

خارش یا سوزش در ناحیه تناسلی.

برخی از حیوانات زمینی بسیار کوچک هستند، اما اغلب می توانید آنها را احساس یا مشاهده کنید. غدد جنسی می توانند منفرد یا چندتایی یا بسیار بزرگ باشند. بیشتر تندرنس یک تورم خفیف است که در ابتدا قابل توجه نیست.

زگیل تناسلی معمولاً روی سر یا بدن اندام تناسلی، بیضه ها یا مقعد ایجاد می شود. این تومورها همچنین می توانند در دهان یا گلوی فردی که با فرد مبتلا رابطه دهانی دارد ایجاد شود.

پیشگیری از التهاب دستگاه تناسلی در مردان

1 با واکسن زگیل تناسلی آشنا شوید!

دو نوع واکسن HPV وجود دارد. مدل 4 ظرفیتی با نام تجاری Gardasil و واکسن 9 ظرفیتی دیگر با نام تجاری Gardasil-9 که برای پیشگیری از زگیل تناسلی استفاده می شود. واکسن گارداسیل به جلوگیری از چهار نوع ویروس HPV اعداد 6، 11، 16 و 18 کمک می کند و واکسن گارداسیل-9 پنج نوع دیگر را به انواع تحت پوشش واکسن گارداسیل اضافه می کند. Gardasil-9 فقط در ایالات متحده موجود است.

واکسن ها عفونت های موجود و زگیل تناسلی را درمان نمی کنند.

واکسن HPV دیگری به نام Cervarix برای اکثر زنان موجود است. از آنجایی که این واکسن از هر دو نوع HPV 16 و 18 محافظت می کند، در برابر انواع ویروس هایی که باعث سرطان دهانه رحم می شوند نیز محافظت می کند. (اما همه ویروس ها باعث ایجاد زگیل تناسلی نمی شوند). همه این واکسن ها کاملا بی خطر هستند.

2- با کسی رابطه جنسی ممنوع!

اجتناب از رابطه جنسی یا رابطه جنسی با افرادی که HPV دارند می تواند خطر ابتلا به این بیماری را تا حد زیادی کاهش دهد. با این حال، دشوار است. از آنجایی که بسیاری از افرادی که زگیل تناسلی دارند و در واقع ناقل هستند، هیچ علامت بالینی ندارند، از سوی دیگر، استفاده از کاندوم به طور کامل در برابر HPV محافظت نمی کند، زیرا زگیل تناسلی نمی تواند به راحتی به مناطق پوشیده شده توسط کاندوم گسترش یابد. از یک نفر به فرد دیگر.

در نهایت، اگر زگیل تناسلی دارید و هنوز مطمئن نیستید که درمان مناسب را انتخاب کنید یا مطمئن نیستید که زگیل هستند یا خیر، می توانید تصاویر آنها را در بخش پرسش و پاسخ برای من ارسال کنید تا بیشتر صحبت کنیم. .


مژه ها چیست؟ مزایا و معایب مژه را بررسی کنید!
• • نظر


شاید بارها این سوال را از خود پرسیده باشید که مژه چیست؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که بسیاری از افراد اکستنشن مژه را تاتو یا نوعی خط چشم دائمی می دانند اما به طور کلی اکستنشن مژه یکی از روش های زیباسازی چشم است و توسط متخصصین بیمارستان ها انجام می شود.سالن زیبایی .

هورای بن موجا

قبل از بررسی مزایا و معایب اکستنشن مژه، بهتر است در مورد این روش زیبایی بیشتر بدانید. همانطور که در بالا ذکر شد، خط چشم نوعی خط چشم یا تاتو دائمی است که امروزه توسط متخصصان تاتو در بسیاری از سالن های زیبایی انجام می شود.

این روش بسیار محبوب است و بسیاری هر روز به سالن زیبایی و آرایشگاه زنانه خانه عروس مراجعه می کنند و این کار را انجام می دهند. تاتوی ابرو و خط چشم تکنیک های سنتی است که در سالن های زیبایی انجام می شود، اما اکستنشن مژه یکی از جدیدترین روش هایی است که هنرمندان تاتو می توانند چشم ها را زیبا کنند.

خط مژه خط نازکی است که با کمک دستگاه تاتو و جوهر تاتو در پشت پلک کشیده می شود و باعث می شود مژه های شما پرتر و چشمان شما بزرگتر به نظر برسد. این روش به شما کمک می کند تا چهره ای زیبا داشته باشید.

به علاوه با این روش دیگر نیازی نیست هر بار برای یک جلسه کوتاه زمان زیادی را به آرایش اختصاص دهید. زیرا چشمان شما همیشه شاداب و زیبا هستند و نیازی نیست زمان زیادی را صرف آرایش کنید. علاوه بر این، در صورت لزوم، می توانید حالت مژه ها را تغییر دهید و آنها را به خط چشم گربه ای تبدیل کنید.

در بالا توضیح دادیم که خط چشم چیست، حالا می خواهیم در مورد تفاوت آن با خط چشم دائمی صحبت کنیم.

برخی تصور می کنند خط چشم همان خط چشم است زیرا مانند خط چشم دائمی پشت پلک می رود و تفاوتی ندارد. اما آنها کاملاً اشتباه می کنند. چون خط چشم دائمی فرم خاصی دارد اما مژه ها حالت خاصی ندارند و کاملا ساده هستند!

تاتو خط چشم انواع مختلفی دارد که فرد می تواند با توجه به سلیقه خود یکی از انواع آن را انتخاب کند. به عنوان مثال، برخی از افراد خط چشم گربه ای را دوست دارند، در حالی که برخی دیگر می خواهند خط چشم آنها ضخیم و بلند باشد.

اما در مورد اکستنشن مژه، مدل های متفاوتی در این روش زیبایی وجود ندارد و در واقع این تفاوت اصلی اکستنشن مژه با خط چشم دائمی است. خالکوبی مژه معمولاً وضعیت چشم افراد را در نظر می گیرد و تاتو را بر اساس وضعیت چشم فرد انجام می دهد.

وقتی خط چشم دائمی را تاتو می کنید، خالکوبی شما کاملا برجسته و برجسته می شود. اما اکستنشن مژه به سادگی تعریف نمی شود، فقط چشمان شما را زیباتر می کند و مژه های شما را بهتر نشان می دهد.

همچنین بعد از تاتو دائمی خط چشم، در صورت لزوم نمی توانید مدل آن را تغییر دهید، مگر اینکه روی پوست آرایش سنگینی انجام دهید و آن را با کرم پودرهای بسیار سنگین بپوشانید.

اما چون خط مژه خیلی واضح نیست و خطی نازک و متناسب با فرم چشم شماست، می توانید انتهای آن را فرم داده و به یک خط چشم زیبا تبدیل کنید.

فرآیند ساخت مو

اکنون که می دانید مداد مژه چیست و چه تفاوتی با خط چشم دارد، بهتر است در مورد فرآیند و نحوه انجام آن اطلاعاتی کسب کنید. به طور کلی روش و روند اکستنشن مژه با تاتوی دائمی تفاوت چندانی ندارد.

ابتدا متخصص پلک های شما را اسپری یا بی حس می کند که باعث بی حس شدن پلک ها می شود و دیگر احساس درد فرو رفتن سوزن های دستگاه خالکوبی در پلک هایتان را ندارید. پس از آن با استفاده از مداد پشت درب، شکل خط مژه کشیده می شود که به شبیه شدن خط مژه شما کمک می کند.

پس از انجام مراحل بالا، تاتو آرتیست سوزن صحیح دستگاه خالکوبی را انتخاب می کند و در نهایت جوهر تاتو را در امتداد خطوطی که قبلا کشیده است، داخل پوست قرار می دهد. در نهایت، شما از قبل خط را روی پشت خود کشیده اید، حتی اگر مشخص نباشد و یک خط طولانی و پهن نباشد.

اگر برای اکستنشن مژه به یک متخصص مراجعه کنید، در کمتر از 45 دقیقه کارتان تمام می شود.

مزایا و معایب مژه

پس از فهمیدن اینکه فر مژه چیست و اطلاعاتی در مورد فرآیند انجام آن به دست آوردیم، اکنون می خواهیم مزایا و معایب آن را بررسی کنیم.

به طور کلی اکستنشن مژه دارای مزایا و معایبی است که می توان آنها را به صورت زیر دسته بندی کرد:

فواید اکستنشن مژه

جلوه زیبایی به چشمان شما می بخشد

رنگ های شما پرتر به نظر می رسند

در صورت لزوم می توانید با آرایش به خط چشم بلند و پهن تغییر دهید.

دیگر نیازی به هدر دادن زمان برای هر بار آرایش چشم و چشم نیست

عدم اکستنشن مژه

از آنجایی که در این روش خط تاتو روی خط ابروی شما انجام می شود و بسیار نزدیک به چشم است، روشی خطرناک محسوب می شود و حتی احتمال آسیب دیدن چشم نیز وجود دارد. اما اگر با یک متخصص واجد شرایط و آگاه مشورت کنید، هرگز این اتفاق برای شما نخواهد افتاد و قطعا از نتیجه کار راضی خواهید بود.

اخرین حرف

در این مقاله به شما می گوییم فر مژه چیست. در نهایت می خواهم بگویم که فر کردن مژه روز های زیادی طول نمی کشد تا بهبود یابد. در چند روز گذشته ممکن است پوست شما متورم و قرمز شده باشد. و باید به استفاده از کرم دور چشم برای بهبود زخم خالکوبی خود ادامه دهید. همچنین تا سه روز بعد از کاشت مژه صورت یا دوش گرفتن خود را نشویید.


پودر جانبی
• • نظر


Yokogawa یک شرکت بزرگ ژاپنی در زمینه ابزار و تجهیزات اندازه گیری و کنترل فرآیندهای صنعتی است. این شرکت در سال 1915 تاسیس شد و به عنوان یکی از پیشگامان در زمینه سیستم های کنترل صنعتی و ابزار دقیق شناخته می شود.

گروه پودری

محصولات و خدمات یوکوگاوا شامل طیف وسیعی از ابزارها و تجهیزات مورد استفاده در فرآیندهای صنعتی برای اندازه گیری، کنترل، اتوماسیون و مدیریت داده ها است. برخی از دسته بندی های اصلی محصولات یوکوگاوا عبارتند از:

1. سنسورها و فرستنده ها: شامل سنسورها و فرستنده ها برای اندازه گیری فشار، دما، جریان، سطح، pH، اکسیژن و سایر مشخصات فرآیند می باشد.

2. سیستم های کنترل فرآیند: شامل سیستم های کنترل توزیع شده (DCS)، سیستم های کنترل پنل و ابزارهای کنترل فرآیند.

3. اتوماسیون صنعتی: شامل سیستم های اتوماسیون کارخانه، ربات ها و تجهیزات مربوط به اتوماسیون صنعتی.

4. سیستم های اطلاعاتی: سیستم های مدیریت داده، داده های صنعتی (IIoT) و نرم افزار مدیریت فرآیند. https://www.mardomsalari.ir/news/209035/%D8%B4%DB%8C%D8%B1-%D8%A8%D8%B1%D9%82%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA

یوکوگاوا به دلیل نوآوری، دقت و قابلیت اطمینان بالا در صنعت، محصولات و خدمات خود را در زمینه های مختلف از جمله نفت و گاز، پتروشیمی، نیروگاه، فولاد، غذا و سایر صنایع ارائه می دهد.

سنسور چیست؟

یک سنسور یک وسیله الکترونیکی یا دستگاهی است که برای اندازه گیری یک ویژگی فیزیکی خاص محیط و تبدیل این اطلاعات به یک سیگنال الکتریکی یا دیجیتال طراحی شده است. سپس این سیگنال به سیستم های کنترلی یا نمایشگرها و کنترل ها در فرآیندهای صنعتی یا سیستم های الکترونیکی منتقل می شود. برای نظارت یا پردازش استفاده می شود. بسته به ویژگی های اندازه گیری شده، انواع سنسورها عبارتند از:

1. سنسورهای دما (حرارتی): برای اندازه گیری دمای محیط از حسگرهایی مانند ترموکوپل و دماسنج مقاومتی استفاده می شود.

2. سنسور فشار: از سنسورهای فشار مانند سنسورهای فشار یا سنسورهای دیافراگمی برای اندازه گیری فشار در محیط استفاده می شود.

3. سنسورهای جریان: برای اندازه گیری جریان مایع. از سنسورهای جریان مانند دماسنج جریان یا سنسورهای اولتراسونیک استفاده می شود.

4. حسگرهای نور: برای اندازه گیری شدت نور یا سایر ویژگی های نوری، از حسگرهای نور مانند دیودهای نوری یا سنسورهای CCD استفاده می شود.

5. سنسورهای رطوبت: برای اندازه گیری رطوبت محیط، از سنسورهای رطوبت به عنوان حسگرهای خازنی یا مقاومتی استفاده می شود.

6. سنسورهای حرکت (شتاب): از سنسورهای شتاب سنج برای اندازه گیری حرکت یا شتاب استفاده می شود.

7. سنسور گاز: سنسور گاز برای اندازه گیری میزان گازهای موجود در هوا استفاده می شود

8. سنسور صدا: میکروفون یا سنسور پیزوالکتریک برای اندازه گیری امواج صوتی استفاده می شود.

9. سنسور ارتعاش: برای اندازه گیری ارتعاش از سنسور ارتعاش یا شتاب سنج استفاده می شود.

سنسورها در بسیاری از صنایع مانند نفت و گاز، خودروسازی، الکترونیک، بهداشت و درمان، مدیریت ساختمان و سایر صنایع استفاده می‌شوند که نقش مهمی در اندازه‌گیری و کنترل فرآیندها و دستگاه‌ها دارند.

فرستنده چیست؟ https://www.mardomsalari.ir/news/209082/%D8%B4%D8%B1%DA%A9%D8%AA-%DB%8C%D9%88%DA%A9%D9%88%DA%AF%D8%A7%D9%88%D8%A7

از نظر فنی، فرستنده یک دستگاه الکترونیکی است که برای تبدیل اطلاعات یا سیگنال های اندازه گیری شده از یک حسگر به سیگنال الکتریکی یا دیجیتال و ارسال این سیگنال به سایر تجهیزات یا سیستم های کنترل مناسب طراحی شده است. فرستنده ها برای انتقال داده ها از یک مکان اندازه گیری به یک مکان پردازش یا نظارت استفاده می شوند و در انواع برنامه های صنعتی و فرآیندی استفاده می شوند.

ویژگی ها و کاربردهای فرستنده عبارتند از:

1. تبدیل سیگنال: فرستنده معمولاً مسئول تبدیل سیگنال های اندازه گیری شده از سنسورها به سیگنال های الکتریکی یا دیجیتالی است که برای پردازش پمپ استفاده می شود.

2. تقویت سیگنال: در بعضی موارد ، فرستنده می تواند سیگنال اندازه گیری شده را تقویت کند تا از از بین رفتن سیگنال و آسیب در فاصله انتقال جلوگیری شود.

3. پروتکل های ارتباطی: فرستنده ها به طور کلی از پروتکل های ارتباطی صنعتی مانند HART، Profibus، Modbus، Foundation Fieldbus یا Ethernet/IP پشتیبانی می کنند.

4- مناسب برای محیط های صنعتی. فرستنده ها باید در برابر شرایط نامطلوب محیطی مانند دما، رطوبت، ضربه و لرزش مقاوم باشند.

5. قابلیت کالیبراسیون: اکثر فرستنده ها دارای قابلیت کالیبراسیون برای اطمینان از دقت اندازه گیری هستند.

ترانسمیترها در صنایع مختلفی مانند نفت و گاز، پتروشیمی، صنایع غذایی، خودروسازی، نیروگاه ها و غیره کاربرد دارند. این دستگاه ها در اتوماسیون صنعتی، کنترل فرآیند و سیستم های اندازه گیری و کنترل تعبیه شده اند.

خود تنظیمی چیست؟

کالیبراسیون یک فرآیند سیستماتیک است که هدف اصلی آن تعیین و تنظیم دقت یک ابزار یا دستگاه اندازه گیری است. در عمل، چندین آزمایش و کالیبراسیون برای اطمینان از صحت و قابلیت اطمینان نتایج اندازه گیری انجام می شود. این فرآیند حیاتی در شرایطی انجام می شود که تضمین کیفیت برای کیفیت یا ایمنی حیاتی است.

مراحل معمول کالیبراسیون عبارتند از:

1. ایجاد استانداردها. ابتدا استانداردهایی ایجاد می شود که به ابزارها یا وسایل اندازه گیری اشاره دارد. این استانداردها به عنوان مرجع معتبر برای اندازه گیری و کالیبراسیون دقیق ابزار و تجهیزات عمل می کنند.

2. انجام آزمایشات: ابزار یا دستگاه اندازه گیری تحت چندین آزمایش استاندارد قرار می گیرد. این تست ها شامل اندازه گیری مقادیر شناخته شده یا استاندارد، تنظیمات خاص و سایر پارامترهای مرتبط می باشد.

3. تنظیم و تنظیم: اگر نتایج آزمایش نشان دهد که ابزار یا دستگاه اندازه گیری از دقت کافی برخوردار نیست، تنظیمات لازم برای بهبود دقت آن انجام می شود. این ممکن است شامل تصحیح قرائت ها، تصحیح خطاهای احتمالی یا تعویض قطعات آسیب دیده باشد.

4. صدور گواهی کالیبراسیون: پس از انجام آزمایشات و تنظیمات، گواهی کالیبراسیون صادر می شود. این گواهی شامل جزئیات آزمایشات، نتایج و هرگونه تغییری است که در دستگاه ایجاد شده است.

کالیبراسیون برای حفظ دقت ابزار و وسایل اندازه گیری بسیار مهم است. این فرآیند معمولاً به صورت دوره ای انجام می شود تا اطمینان حاصل شود که دستگاه یا تجهیزات همچنان دقت خود را در طول زمان حفظ می کنند.

شرکت ifm

IFM Electronic GmbH یک شرکت آلمانی است که دستگاه های الکترونیکی و حسگرها را تولید می کند. این شرکت در سال 1969 تاسیس شد و از آن زمان به عنوان یکی از پیشروان جهان در زمینه فناوری اتوماسیون صنعتی شناخته شده است.

محصولات IFM شامل انواع حسگرها، سیستم های کنترل و اتوماسیون، اندازه گیری و کنترل فرآیند، سیستم های اطلاعاتی و مدیریت داده ها و ابزار و تجهیزات مربوط به سیستم های ارتباطی صنعتی می باشد. این محصولات برای مصارف مختلف در صنایع خودروسازی، متالورژی، صنایع غذایی، نفت و گاز، شیمیایی و پتروشیمی و غیره استفاده می شوند.

در زمینه حسگرها، IFM انواع سنسورهای فشار، دما، جریان، سطح، لرزش و تشخیص اشیا و مواد را تولید می کند. از این سنسورها برای اندازه گیری و کنترل پارامترهای مختلف در فرآیندهای صنعتی استفاده می شود.

با توجه به نوآوری محصول، کیفیت و فناوری پیشرفته، IFM به عنوان قابل اعتمادترین شرکت در بازار جهانی اتوماسیون صنعتی شناخته می شود.


آهنگ جدید فاضل دریس به نام «زندگی»
• • نظر

متن آهنگ فاضل دریس زندگی Tum Hi Ho

Hum tere bin ab reh nahi sakte

Tere bina kya wajood mera?

Hum tere bin ab reh nahi sakte

Tere bina kya wajood mera?

Tujhse juda gar ho jayenge

To khudse hi ho jayenge juda

 

[Chorus]

Kyunki tum hi ho, ab tum hi ho

Zindagi, ab tum hi ho

Chain bhi, mera dard bhi

Meri aashiqui, ab tum hi ho

کونکى توم هى هو آبى توم هى هو

 

زندگى آبى توم هى هو

 

چان بهى مرا درده هى

 

مری عاشقى آبى توم هى هو

[Verse 2]

Tera mera rishta hai kaisa

Ek pal dur gawara nahi

Tere liye har roz hai jeete

Tujhko diya mera waqt sabhi

Koi lamha mera na ho tere bina

Har saans pe naam tera

 

[Chorus]

Kyunki tum hi ho, ab tum hi ho

Zindagi, ab tum hi ho

Chain bhi, mera dard bhi

Meri aashiqui, ab tum hi ho

 

کونکى توم هى هو آبى توم هى هو

 

زندگى آبى توم هى هو

 

چان بهى مرا درده هى

 

مری عاشقى آبى توم هى هو

 

آهنگ جدید فاضل دریس به نام «زندگی»


FSMO چیست؟ مفهوم و انواع Operation Masters در اکتیودایرکتوری
• • نظر

FSMO چیست؟ چند نوع FSMO داریم؟ کاربرد Operation Masters در اکتیودایرکتوری چیست؟ اهمیت FSMO ها در ساختار اکتیودایرکتوری چیست ؟ در مقاله دومین ویندوزی چیست؟ به این مسئله اشاره کردیم که ساختار اکتیودایرکتوری شامل یک جنگل یا forest است که با درخت ها یا Domain Tree پر میشوند و با نگاه کردن به نام هر یک از این دامین ها میتوان محل آن را در ساختار اکتیودایرکتوی مشخص کرد .   FSMO چیست ، قطعا برای شما دوستان هم این موضوع واضح هست که دامین هایی که در بالای این ساختار سلسله مراتبی یا بهتر بگیم موروثی قرار میگیرن از درجه اهمیت بیشتری نسبت به پایینتری ها برخوردار هستند و متقابلا دامین کنترلر ها هم مهم هستند. اما همه چیز اینطوری نیست که تصور میشه . در این مقاله به شما نقش هایی که بصورت مجزا هر کنترا کننده دامین یا Domain Controller در ساختار جنگل یا Forest در اکتیودایرکتوری ایفا میکنه رو مشاهده خواهید کرد .

 

قبلا در همین سری از مقالات در مورد چگونگی کارکرد دامین در ویندوز NT صحبت کردیم . همانند ساختار اکتیودایرکتوری ، دامین های تحت ویندوز NT نیز از وجود چندین کنترل کننده دامنه یا domain controller پشتیبانی میکردند . به یاد داشته باشیم که وظیفه Domain Controller احزار هویت کاربران شبکه و اجازه ورود به سیستم ها است . بنابراین اگر دامین کنترلر از مدار خارج شده و قادر به ارائه سرویس نباشد هیچکس نمی تواند به کامپیوترهای شبکه وارد شود .

 

مفاهیم و اصطلاحات مربوط به شبکه های دامین در دوره آموزش نتورک پلاس آموزش داده شده است

 

مایکروسافت در طراحی های خود این موضوع را مد نظر داشت و به همین دلیل این امکان را به ویندوز سرور داد تا بتواند یک دامین کنترلر اضافی بر سازمان ایجاد کند تا هنگامی که دامین کنترلر اصلی از کار افتاد بتوانند از آن برای ورود به سیستم ها استفاده کنند که به این دامین کنترلر به اصطلاح Additional Domain Controller هم می گویند .

 

دارا بودن چندین دامین کنترلر در شبکه این امکان را به سیستم های تحت شبکه و مدیر آن میدهد که فرآیند های شبکه را در میان این چند سرور تقسیم کرده و باعث شوند که بار کاری بین اینها تقسیم شده و سرعت و کارایی سیستم ها بیشتر شود و تنها یک سرور زیر بار کاری قرار نگیرد .

 

همچنین ویندوز NT میتوانست از وجود چند دامین کنترلر در یک دامین استفاده کند ، در این حالت یکی از دامین کنترلر ها به عنوان دامین کنترلر اصلی یا Primary Domain Controller که به اختصار PDC گفته میشود . همانطوری که قبلا هم اشاره شد یک دامین کنترلر شامل تمامی اشاء موجود در دامین از قبیل حساب های کاربری و کامپیوتری و گروه ها و .. میباشد ، به این پایگاه داده به اصطلاح SAM هم گفته میشود که مخفف کلمه Security Account Manager است . ( البته ما SAM را در ساختار اکتیودایرکتوری امروزی به عنوان پایگاه داده محلی بر روی سیستم ها داریم و دیگر مفهومی به نام SAM در روی دامین های تحت اکتیودایرکتوری وجود ندارد .

 

در ویندوز NT سرور اصلی یا همان PDC کپی اصلی از اطلاعات دامین را در خود نگهداری میکند و سایر دامین کنترلر های موجود در دامین به عنوان دامین کنترلرهای پشتیبان یا Backup Domain Controller که به اختصار BDC نامگذاری میشود در دامین فعالیت میکنند .

 

اگر بخواهیم هر تغییری را در ساختار دامین ایجاد کنیم آنرا میبایست در قالب اعمال تغییرات در PDC انجام بدهیم . پس از اعمال این تغییرات PDC اطلاعات خود را با سایر BDC های موجود در دامین یکسان سازی یا به اصطلاح Replicate میکند . در یک وضعیت عادی و نرمال PDC تنها دامین کنترلر در ویندوز NT است که بروز رسانی های میتواند بر روی آن اعمال شود .

 

اگر PDC ما در ساختار دامین از بین برود یا دچار مشکل شود راه هایی وجود دارد که از آن طریق بتوان دامین کنترلر های BDC را تبدیل به PDC کرد تا در شبکه بتوانند فعالیت کنند . دامین در ساختار اکتیودایرکتوری تا حدودی با این شکل متفاوت است .

 

اکتیودایرکتوری از یک ساختار Multi Master Replication یا ساده تر بگوییم ساختاری که در آن چندین دامین کنترلر که همگی آنها به عنوان PDC هستند و در شبکه بصورت همزمان فعالیت میکنند و اطلاعات خود را یکسان سازی می کنند ، استفاده میکند . این ساختار یعنی اینکه هر دامین کنترلر یک کپی قابل نوشتن از اطلاعات دامین را در اختیار داشته و به محض اینکه در یکی از این دامین کنترلرها تغییراتی اعمال شده و یا بروزرسانی شود ، همه آنها اطلاعات خود را با یکدیگر یکسان سازی میکنند.

 

استفاده از ساختار Multi Master Replication به نظر ایده ای بسیار خوب می آید ، اما در اینجاست که یک سری مشکلات از قبیل بوجود آمدن مقایرت در انجام تنظیمات بوجود می آید . تصور کنید که شما به عنوام مدیر دامین تنظیماتی را در ساختار دامین ایجاد میکنید و در همان لحظه یکی دیگر از مدیران شبکه نیز متضاد این تغییرات را در همان ساختار دامین اعمال میکند !!!

 

در بیشتر موارد اکتیودایرکتوری بروزترین تغییرات را به عنوان آخرین تغییرات مد نظر قرار داده و آنها را ملاک تغییر و اعمال در پایگاه داده خود قرار میدهد . اما در برخی اوقات تنظیمات به اندازه ای حساس و حیاتی هستند که صرفا نمیتوان به چنین نوع ملاک های تغییری اکتفا کرد و تضاد ها بسیار خطرناک خواهند شد .

 

در چنین مواقعی مایکروسافت راهکارهای پیشگیرانه را به جای راهکارهای ترمیم کننده در نظر میگیرد و آنها را ملاک قرار می دهد .یعنی به جای اینکه پس از بوجود آمدن تداخل و تضاد بین تنظیمات آنرا رفع کند ، قبلا از بوجود آمدن تداخل و تناقض در تنظیمات پیشگیری میکند .آموزش لینوکس ، برای مدیریت چنین مسائلی ، مایکروسافت برای هر دامین کنترلر نقش مدیریتی را در ساختار اکتیودایرکتوری در نظر گرفته و در هر دامین صرفا یک دامین کنترلر است که مسئول انجام نقش محول شده به آن می باشد و سایرین وظیفه ای در خصوص آن مسئله نخواهند داشت .

 

این نقش ها و وظایف را در اصطلاح Flexible Single Master Operation یا به اختصار FSMO و در برخی تلفظ ها FIZMO می نامند . این کار به این معنی است که تمامی دامین کنترلر ها در شبکه دامین اطلاعات خود را با یکدیگر یکسان سازی میکنند اما به محض اینکه رویدادی قرار است بوجود بیاید که تناقض در آن باعث اختلال در کار دامین خواهد شد از دامین کنترلری سئوال میشود که مسئول نگهداری آن وظیقه یا Role در دامین محسوب میشود و سایر دامین کنترلرها ملاک اعمال تغییرات نخواهند بود . به یاد داشته باشید که ما در ساختار اکتیودایرکتوری 3 نقش یا Role در سطح دامین و 2 نقش در سطح Forest داریم که هر یک وظیفه مشخص و معینی برای خود دارند.

FSMO Role ها در کجا قرار گرفته اند؟

 

این مسئله خیلی مهم است که بدانید که هر یک از این FSMO Role ها بر روی کدامیک از دامین کنترلر های شبکه شما قرار گرفته است . بصورت پیشفرض در یک Forest اولین دامین کنترلر در دامین تمامی 5 نقش را بر روی خود نگه میدارد . همینطور که دامین کنترلرهای اضافی ایجاد میشوند اولین دامین کنترلر نقش های مربوط به هر یکی از دامین ها ( 3 نقش در سطح دامین ) را به تک تک آنها ، ارائه می دهد .

 

دلیل اصلی اینکه بایستی بدانید که این نقش ها بر روی کدامیک از دامین کنترلرها قرار دارد این است که سخت افزارهای همیشه قدیمی و از رده خارج میشوند . به خاطر دارم که یکی از دوستانم قصد داشت برای شرکتی ساختار اکتیو دایرکتوری را ایجاد کند . قبل از اینکه سرور اصلی به دست ایشان برسد برای تسریع کار از یک دستگاه PC به عنوان سرور استفاده کرده و ویندوز سرور 2003 و اکتیودایرکتوری را بر روی آن نصب کردند تا بتوانند از ابزارهای مدیریتی آن استفاده کنند .

 

پس از اینکه سرورهای جدید به دست وی رسید ، به جای اینکه یک ساختار جدید Forest ایجاد کند ، سرور جدید را به عنوان یک دامین کنترلر به سیستم قبلی ( دامین قبلی ) معرفی کرد. اینکار به این معنی است که همچنان همان PC که در نقش دامین کنترلر اولیه کار میکرد همچنان همگی FSMO ها را بر روی خودش نگهداری میکرد .

 

همه چیز خوب بود تا وقتی که این دوست ما خواست که کامپیوتری که قبلا به عنوان دامین کنترلر ایجاد کرده بود یا بهتر بگوییم PC قبلی را از مدار شبکه خارج کند . اگر اینکار به درستی انجام شود مشکل خاصی در ساختار ایجاد نمیشود اما اگر اشتباه انجام شود ممکن است شبکه و ساختار اکتیودایرکتوری شما به کلی دچار مشکل شود .

 

دوست ما بدون توجه به روشهای جداسازی این دامین کنترلر از شبکه براحتی دستگاه را بصورت فیزیکی از شبکه جدا و هارد دیسک آنرا کاملا Format میکند !!! به یکباره کلیه فعالتیهای اکتیودایرکتوری دچار مشکل شده و مشکلات زیادی در شبکه بوجود می آید .

 

اگر مدیر شبکه به این نکته توجه داشت که سروری را که از شبکه خارج کرده تمامی نقش های FSMO را بر روی خود داشته ، این مشکلات به هیچ عنوان به وجود نمی آمد . در اینگونه موارد امکان این وجود دارد که سرور قبلی را بدون نیاز به حضور فعال در شبکه از ساختار خارج کرده و تمامی نقش ها را به سرور جدید منتقل کنیم که با این روش مشکلات بوجود آمده براحتی از بین خواهد رفت . ( Seize )

FSMO ها چه هستند؟

 

در مورد تک تک نقش هایی که هر یک از این FSMO ها در اکتیو دایرکتوری ایفا میکنند در مقاله بعدی به طور کامل صحبت خواهم کرد . اما در اینجا خیلی سریع عناوین این نقش ها را به شما معرفی میکنم تا با نام آنها آشنایی داشته باشید .

 

همانطوری که قبلا هم گفتم 5 نقش وجود دارد که 3 تای آنها در سطح دامین و 2 تای آنها در سطح Forest فعالیت می کنند . نقش هایی که در دامین فعالیت میکنند به نام Relative Identifier, Primary Domain Controller Emulator و Infrastructure Master هستند که به اختصار به آنها RID و IMR و PDC Emulator میگوییم . نقش های سطح Forest نیز به ترتیب Schema Master و Domain Naming Master نامگذاری میشوند . در پایین خلاصه ای از فعالیتی که آنها انجام میدهند را معرفی میکنیم :

 

    Schema Master: نگهداری از نسخه قابل اعتماد از ساختار پایگاه داده اکتیودایرکتوری را بر عهده دارد .

    Domain Naming Master : نگهداری از لیست دامین های موجود در Forest

    Relative Identifier Master : اطمینان یافتن از اینکه هر شیء در اکتیودایرکتوری دارای مشخصه امنیتی منحصر به فردی ( Unique Security Identifier) برای خود باشد.

    Primary Domain Controller Emulator : در نقش PDC در دامین هایی که از ساختار دامین ویندوز NT استفاده میکنند فعالیت می کند .

    Infrastructure Master : وظیفه بروز رسانی Security ID و Distinguished Name ها در بین دامین ها را بر عهده دارد

 

اهمیت FSMO ها در اکتیودایرکتوری چقدر است؟

 

در مقاله قبلی اشاره کردیم که ساختار اکتیودایرکتوری از یک استراتژی Multimaster Replication یا یکسان سازی داده های چند وجهی استفاده میکند و این استراتژی صرفا در مواردی مستثنی میشد که به شدت میبایست از بروز تضاد و تقابل در شبکه جلوگیری میکردیم . در اینگونه موارد ویندوز برای اعمال نهایی تغییرات به یکی از دامین کنترلر ها که در نقش مسئولیت مورد نظر در اکتیودایرکتوری فعالیت میکند به عنوان ختم کلام نگاه میکند و این دامین کنترلر تغییرات نهایی را تایید و اعمال میکند و از بروز تداخل جلوگیری میکند . در اصطلاح به اینگونه دامین کنترلر ها Flexible Single Operations Master یا FSMO اطلاق می شود .

 

همانطوری که در قسمت هفتم از این سری مقالات اشاره کردم ما 5 نوع FSMO مختلف داریم . 3 تا از این FSMO ها در سطح دامین و 2 تا از آنها در سطح Forest وجود دارند . FSMO هایی که در سطح Forest فعالیت میکنند به نامهای Schema Master و Domain Naming Master و FSMO هایی که در سطح Domain فعالیت میکنند به ترتیب Relative Identifier Master و Primary Domain Controller Master و Infrastructure Master نام دارند . در ابتدای این سری مقالات قصد نداشتم به سراغ FSMO ها بروم اما با توجه به اهمیت زیادی که این نقش ها در اکتیودایرکتوری و شبکه دارند صلاح دیدم که حتما بصورت مفصل به آنها پرداخته شود .

نقش های FSMO در اکتیودایرکتوری

 

با اینکه اطمینان دارم شما این مسئله را میدانید اما مجددا آنرا تکرار میکنم ، برای اینکه اکتیودایرکتوری بتواند به درستی در شبکه به فعالیت خود ادامه دهد نیازمند وجود سرویس DNS و دسترسی کاربران به این سرویس و همچنین وجود حداقل یک عدد دامین کنترلر هستیم . وقتی اولین ساختار اکتیودایرکتوری ایجاد میشود معمولا همان دامین کنترلر به عنوان سرور DNS نیز مشغول به فعالیت میشود . همین دامین کنترلر در نقش نگه دارنده این 5 نقش FSMO نیز محسوب میشود .

 

برای یادگیری بهتر دوره های مهندسی شبکه مایکروسافت ، به دوره آموزش MCSA مراجعه کنید

 

اگر دامین های دیگری نیز در این Forest ایجاد شوند اولین دامین کنترلر در آن دامین تمامی FSMO های همان دامین را در خود نگه میدارد . FSMO هایی که در سطح Forest فعالیت میکنند صرفا در همان دامین کنترلر اصلی باقی مانده و همان دامین کنترلر در Forest نقش نگه دارنده آنها را بدون توجه به تعداد دامین ها بر عهده میگیرد . این نکته را در ذهن داشته باشید که با بوجود آمدن اولین دامین ، اولین Forest نیز در شبکه ایجاد می شود ، ما در هر دامین بصورت جداگانه 3 نقش و در هر Forest بدون توجه به تعداد دامین های موجود در آن فقط 2 نقش را خواهیم داشت .

 

اینها را برای شما میگویم تا به این مسئله برسیم که در صورتیکه دامین کنترلری که دارای این نقش ها در اکتیودایرکتوری میباشد از بین رفته و یا دچار اشکال شود چه اتفاقی در شبکه رخ خواهد داد .اگر چنین اتفاقی در شبکه شما بوجود بیاید بدون شک شما به عنوان مدیر این شبکه این مشکل را احساس خواهید کرد ، مشکل ممکن است اینقدر حاد نباشد که بطور کلی شبکه شما را دچار اختلال کند اما اگر دامین کنترلری که این نقش ها در سطح Forest بر روی آن قرار داشته سرویس دهنده DNS نیز باشد به دلیل وابستگی شدید اکتیودایرکتوری به آن ، بدون شک به مشکلی اساس بر خواهید خورد .

 

اگر DNS سرور بر روی سایر دامین کنترلر ها وجود داشته باشد و در دامین شما چندین دامین کنترلر وجود داشته باشد که این سرویس را بر روی خود داشته باشند ممکن است تا مدتی از مشکل بوجود آمده ناشی از عدم فعالیت این نقش ها برخورد نکنید . ( مگر اینکه نرم افزار مانیتورینگ داشته باشید که در صورت بروز خطا به شما هشدار بدهد )

 

در حقیقت هیچوقت شما تاثیر ناگهانی را در اثر از بین رفتن FSMO ها در فعالیت شبکه احساس نخواهید کرد ، اما در آینده ای نه چندان دور به مشکلات بزرگتری برخواهید خورد که در صورتیکه این مشکل را حل نکنید بدون شک اکتیودایرکتوری شما دچار مشکلاتی جدی خواهد شد .

 

خوب در اینگونه موارد میبایست شما عوارض ناشی از عدم وجود این نقش ها را کاملا درک کرده باشید تا به وجود مشکل پی ببرید و اولین نکته در این مورد ، این مطلب است که این نقش های FSMO بر روی کدامیک از سرورهای شما قرار دارد . در اینصورت با توجه به عوارضی که در شبکه در صورت عدم وجود یکی از این نقش ها احساس میشود به سراغ سرور میزبان آن نقش رفته و چک میکنید که آیا این سرور دچار مشکل شده است یا خیر و اولین مرحله از رفع اشکال آنرا انجام خواهید داد .

نقش Schema Master در اکتیودایرکتوری چیست؟

 

اکتیودایرکتوری چیزی بیشتر از یک پایگاه داده مرکزی نیست و هر پایگاه داده ای نیز برای خود و مانند سایر پایگاه های داده یک ساختار یا Schema دارد . بر خلاف سایر پایگاه داده های موجود ، ساختار اکتیودایرکتوری ثابت نیست . عملیات های بسیاری در شبکه وجود دارند که باعث میشود این ساختار نیاز به تغییر و پیشرفت داشته باشد . برای مثال نصب سرور Exchange نیاز به این دارد که این ساختار گسترش داده شود و به تناسب نیاز این نرم افزار تغییر کند .

 

به محض اینکه هرگونه تغییری در ساختاز یا Schema ی مربوط به اکتیودایرکتوری اعمال شود این تغییرات به Schema Master نیز اعمال می شود. نقش Schema Master به عنوان مهمترین و حساسترین نقش در میان FSMO ها وجود دارد و به همین دلیل هم مایکروسافت آنرا مخفی نگه داشته است .

 

اگر میخواهید بدانید که کدامیک از دامین کنترلر های شما میزبان Schema Master هستند کافیست CD یا DVD ویندوز سرور 2003 یا 2008 را وارد دستگاه کرده و به پوشه I386 رفته و بر روی ADMINPACK.MSI دابل کلیک کنید . در این هنگام ابزارهای مدیریتی مایکروسافت بصورت یکپارچه برای شما نصب خواهد شد .

 

وقتی نصب نرم افزار بصورت کامل تمام شد ، با استفاده از Run و وارد کردن دستور MMC به کنسول مدیریتی مایکروسافت وارد شوید . بعد از اینکه کنسول مدیریتی باز شد ، از قسمت منوی File گزینه Add Remove Snap In رو انتخاب کنید . بعد از اینکه این قسمت باز شد از لیست باز شده Active Directory Schema را انتخاب کنید و بر روی Close و بعد OK کلیک کنید .

 

البته قبل از اینکه بتوانید Schema Master را مشاهده کنید بایستی دستور regsvr32 schmmgmt.dll که یک فایل dll است را از قسمت Run سیستم رجیستر کنید که اینکار براحتی با استفاده از وارد کردن همین دستور در قسمت Run امکانپذیر است . پس از اینکه Snap-In مورد نظر به لیست اضافه شد ، بر روی Container مورد نظر که Active Directory Schema میباشد راست کلیک کرده و گزینه Operations Master ار کلیک میکنیم ، در این هنگام به شما محلی که FSMO ی مورد نظر ما که در اینجا schema master است را مشاهده خواهید کرد .

نقش Domain Naming Master در اکتیودایرکتوری چیست؟

 

همانطوری که قبلا هم اشاره کرده ام ، یک Forest در اکتیودایرکتوری میتواند شامل چندین دامین باشد . این وظیفه Domain Naming Master هست که مراقب این دامین ها باشد . اگر این نقش از بین برود دیگر قادر نخواهیم بود به ساختارمان دامینی اضافه و یا از آن کم کنیم تا اینکه این نقش را مجددا به حالت اولیه بازگردانیم .

 

اگر میخواهیم بدانیم که این نقش بر روی کدامیک از سرورها قرار دارد بایستی به کنسول مدیریتی Active Directory Domains and Trusts مراجعه کنیم . بعد از اینکه کنسول مورد نظر باز شد بر روی Container مورد نظر راست کلیک کرده و گزینه Operations Master را انتخاب میکنیم و بعد از باز شدن سروری را که میزبان این نقش می باشد را مشاهده خواهیم کرد .

نقش Relative Identifier Master یا RID Master در اکتیودایرکتوری چیست؟

 

همانطوری که میدانید اکتیودایرکتوری به مدیران آن اجازه این را میدهد که بتوانند بر روی دامین کنترلر شیء یا Object ایجاد کنند . نکته مهم اینجاست که هر Object در ساختار اکتیودایرکتوری میبایست دارای یک مشخصه منحصر به فرد باشد که به اصطلاح Unique Relative Identifier هم گفته می شود .

 

برای اینکه تداخلی بین دامین کنترلرها و ایجاد Object ای با مشخصه یکسان در اکتیودایرکتوری بوجود نیاید ، Relative Identifier Master یک Pool یا بهتر بگوییم یک مجموعه از این مشخصه های منحصر به فرد را بصورت گروهی تولید کرده و در اختیار دامین کنترلر های موجود در شبکه میگذارند که از آنها استفاد کرده و شیئی با مشخصه مشابه در اکتیودایرکتوری ایجاد نشود .

 

به محض اینکه شیئی بر روی یکی از دامین کنترلرها ایجاد شود ، دامین کنترلر مورد نظر از مشخصه های منحصر به فردی که دریافت کرده است یکی را انتخاب و به شیء مورد نظر اختصاص میدهد . وقتی این مجموعه به اتمام رسید دامین کنترلر می بایست از Relative Identifier Master درخواست تعداد بیشتری از این مشخصه ها کند . در اینجاست که اگر سرور Relative Identifier Master دچار مشکل شده باشد شما قادر به ایجاد شیء جدیدی در ساختار اکتیودایرکتوری نخواهید بود .

 

برای اینکه بدانید کدامیک از دامین کنترلر های شما میزبان RID Master هستند کافیست وارد یکی از آنها شده و به کنسول مدیریتی Active Directory Users and Computers شوید و بر روی نام دامین خود راست کلیک کرده و Operations Masters را انتخاب میکنیم . در اینجا شما میتوانید به تب مورد نظر رفته و سروری را که هم اکنون میزبان RID Master است را مشاهده کنید .

نقش PDC Emulator در اکتیودایرکتوری چیست؟

 

در همین سری از مقالات و در شماره هفتم به نقش PDC Emulator در شبکه های ویندوز NT اشاره ای کردیم . PDC Emulator این قابلیت را به اکتیودایرکتوری می دهد که بتواند با دامین کنترلر های ویندوز NT بصورت همزمان فعالیت و سرویس دهی کند .

 

ایده اصلی در بوجود آودن چنین نقشی این بود که بعد از بروز رسانی دامین کنترلر از ویندوز NT به ویندوز سرور 2003 یا سرور 2008 ، PDC اولین دامین کنترلری خواهد بود که بروز رسانی میشود و به همین منظور دامین کنترلری که بروز میشود برای اینکه بتواند با سایر دامین کنترلرهای ویندور NT همزمان فعالیت کند به عنوان PDC به سایر دامین کنترلر ها نمایش داده میشد .

 

امروزه نقش PDC Emulator تا حدود زیادی متفاوت شده است و سازمان های کمی را پیدا خواهید کرد که از ویندوز NT همچنان استفاده کنند .اگر میخواهید محل قرارگیری این Role را مشاهده کنید کافیست همانند قسمت قبل وارد کنسول Active Directory Users and Computers شده و با راست کلیک کردن بر روی نام دامین و انتخاب Operations Masters و تب PDC Emulator محل قرار گیری آنرا مشاهده کنید . در خصوص نقش اصلی که این role در اکتیودایرکتوری ایفا میکند در مقاله ای جداگانه کاملا بحث خواهیم کرد .

نقش Infrastructure Master در اکتیودایرکتوری چیست؟

 

در ساختار اکتیودایرکتوری یک Forest میتواند شامل چندین دامین باشد . قطعا این بدین معنا نیست که دامین هایی که در مجموعه Forest وجود دارند کاملا مستقل نسبت به هم فعالیت میکنند . آنها میبایست در وحله های زمانی معین با ساختار Forest و سایر دامین ها ارتباط برقرار کرده و از وضعیت آنها مطلع شوند و این زمانی خواهد بود که Infrastructure Master وارد کار میشود .

 

وقتی شما یک دامین را ایجاد، حذف و یا تغییر میدهید ، این تغییرات میبایست به تمامی دامین های موجود در ساختار forest اطلاع داده شود . نکته و مشکل اصلی و مهم این است که اکثریت Forest در جریان این تغییرات قرار نخواهند گرفت . این وظیفه Infrastructure Master است که وظیفه اطلاع رسانی اینگونه موارد را بر عهده دارد . اگر Infrastructure Master از بین برود ، تغییراتی که در ساختار دامین بوجود می آید برای سایر دامین ها قابل مشاهده نخواهد بود .

 

برای مثال اگر شما یک کاربر را تغییر نام بدهید این تغییر در ساختار دامین اطلاع رسانی نشده و در سایر دامین ها همچنان به حالت قبلی باقی خواهد ماند . برای اینکه ببینید که این نقش بر روی کدامیک از دامین کنترلرهای موجود در شبکه قرار دارد کافیست به مانند گذشته وارد کنسول مدیریتی Active Directory Users and Computers شده و بر روی دامین مورد نظر راست کلیک کرده و گزینه Operations Masters را انتخاب کرده و به تب Infrastructure Master بروید و سرور میزبان را براحتی مشاهده کنید .