سفارش تبلیغ
صبا ویژن

پورتال مجازی ایرانیان

متن آهنگ فاضل دریس زندگی Tum Hi Ho

Hum tere bin ab reh nahi sakte

Tere bina kya wajood mera?

Hum tere bin ab reh nahi sakte

Tere bina kya wajood mera?

Tujhse juda gar ho jayenge

To khudse hi ho jayenge juda

 

[Chorus]

Kyunki tum hi ho, ab tum hi ho

Zindagi, ab tum hi ho

Chain bhi, mera dard bhi

Meri aashiqui, ab tum hi ho

کونکى توم هى هو آبى توم هى هو

 

زندگى آبى توم هى هو

 

چان بهى مرا درده هى

 

مری عاشقى آبى توم هى هو

[Verse 2]

Tera mera rishta hai kaisa

Ek pal dur gawara nahi

Tere liye har roz hai jeete

Tujhko diya mera waqt sabhi

Koi lamha mera na ho tere bina

Har saans pe naam tera

 

[Chorus]

Kyunki tum hi ho, ab tum hi ho

Zindagi, ab tum hi ho

Chain bhi, mera dard bhi

Meri aashiqui, ab tum hi ho

 

کونکى توم هى هو آبى توم هى هو

 

زندگى آبى توم هى هو

 

چان بهى مرا درده هى

 

مری عاشقى آبى توم هى هو

 

آهنگ جدید فاضل دریس به نام «زندگی»


FSMO چیست؟ چند نوع FSMO داریم؟ کاربرد Operation Masters در اکتیودایرکتوری چیست؟ اهمیت FSMO ها در ساختار اکتیودایرکتوری چیست ؟ در مقاله دومین ویندوزی چیست؟ به این مسئله اشاره کردیم که ساختار اکتیودایرکتوری شامل یک جنگل یا forest است که با درخت ها یا Domain Tree پر میشوند و با نگاه کردن به نام هر یک از این دامین ها میتوان محل آن را در ساختار اکتیودایرکتوی مشخص کرد .   FSMO چیست ، قطعا برای شما دوستان هم این موضوع واضح هست که دامین هایی که در بالای این ساختار سلسله مراتبی یا بهتر بگیم موروثی قرار میگیرن از درجه اهمیت بیشتری نسبت به پایینتری ها برخوردار هستند و متقابلا دامین کنترلر ها هم مهم هستند. اما همه چیز اینطوری نیست که تصور میشه . در این مقاله به شما نقش هایی که بصورت مجزا هر کنترا کننده دامین یا Domain Controller در ساختار جنگل یا Forest در اکتیودایرکتوری ایفا میکنه رو مشاهده خواهید کرد .

 

قبلا در همین سری از مقالات در مورد چگونگی کارکرد دامین در ویندوز NT صحبت کردیم . همانند ساختار اکتیودایرکتوری ، دامین های تحت ویندوز NT نیز از وجود چندین کنترل کننده دامنه یا domain controller پشتیبانی میکردند . به یاد داشته باشیم که وظیفه Domain Controller احزار هویت کاربران شبکه و اجازه ورود به سیستم ها است . بنابراین اگر دامین کنترلر از مدار خارج شده و قادر به ارائه سرویس نباشد هیچکس نمی تواند به کامپیوترهای شبکه وارد شود .

 

مفاهیم و اصطلاحات مربوط به شبکه های دامین در دوره آموزش نتورک پلاس آموزش داده شده است

 

مایکروسافت در طراحی های خود این موضوع را مد نظر داشت و به همین دلیل این امکان را به ویندوز سرور داد تا بتواند یک دامین کنترلر اضافی بر سازمان ایجاد کند تا هنگامی که دامین کنترلر اصلی از کار افتاد بتوانند از آن برای ورود به سیستم ها استفاده کنند که به این دامین کنترلر به اصطلاح Additional Domain Controller هم می گویند .

 

دارا بودن چندین دامین کنترلر در شبکه این امکان را به سیستم های تحت شبکه و مدیر آن میدهد که فرآیند های شبکه را در میان این چند سرور تقسیم کرده و باعث شوند که بار کاری بین اینها تقسیم شده و سرعت و کارایی سیستم ها بیشتر شود و تنها یک سرور زیر بار کاری قرار نگیرد .

 

همچنین ویندوز NT میتوانست از وجود چند دامین کنترلر در یک دامین استفاده کند ، در این حالت یکی از دامین کنترلر ها به عنوان دامین کنترلر اصلی یا Primary Domain Controller که به اختصار PDC گفته میشود . همانطوری که قبلا هم اشاره شد یک دامین کنترلر شامل تمامی اشاء موجود در دامین از قبیل حساب های کاربری و کامپیوتری و گروه ها و .. میباشد ، به این پایگاه داده به اصطلاح SAM هم گفته میشود که مخفف کلمه Security Account Manager است . ( البته ما SAM را در ساختار اکتیودایرکتوری امروزی به عنوان پایگاه داده محلی بر روی سیستم ها داریم و دیگر مفهومی به نام SAM در روی دامین های تحت اکتیودایرکتوری وجود ندارد .

 

در ویندوز NT سرور اصلی یا همان PDC کپی اصلی از اطلاعات دامین را در خود نگهداری میکند و سایر دامین کنترلر های موجود در دامین به عنوان دامین کنترلرهای پشتیبان یا Backup Domain Controller که به اختصار BDC نامگذاری میشود در دامین فعالیت میکنند .

 

اگر بخواهیم هر تغییری را در ساختار دامین ایجاد کنیم آنرا میبایست در قالب اعمال تغییرات در PDC انجام بدهیم . پس از اعمال این تغییرات PDC اطلاعات خود را با سایر BDC های موجود در دامین یکسان سازی یا به اصطلاح Replicate میکند . در یک وضعیت عادی و نرمال PDC تنها دامین کنترلر در ویندوز NT است که بروز رسانی های میتواند بر روی آن اعمال شود .

 

اگر PDC ما در ساختار دامین از بین برود یا دچار مشکل شود راه هایی وجود دارد که از آن طریق بتوان دامین کنترلر های BDC را تبدیل به PDC کرد تا در شبکه بتوانند فعالیت کنند . دامین در ساختار اکتیودایرکتوری تا حدودی با این شکل متفاوت است .

 

اکتیودایرکتوری از یک ساختار Multi Master Replication یا ساده تر بگوییم ساختاری که در آن چندین دامین کنترلر که همگی آنها به عنوان PDC هستند و در شبکه بصورت همزمان فعالیت میکنند و اطلاعات خود را یکسان سازی می کنند ، استفاده میکند . این ساختار یعنی اینکه هر دامین کنترلر یک کپی قابل نوشتن از اطلاعات دامین را در اختیار داشته و به محض اینکه در یکی از این دامین کنترلرها تغییراتی اعمال شده و یا بروزرسانی شود ، همه آنها اطلاعات خود را با یکدیگر یکسان سازی میکنند.

 

استفاده از ساختار Multi Master Replication به نظر ایده ای بسیار خوب می آید ، اما در اینجاست که یک سری مشکلات از قبیل بوجود آمدن مقایرت در انجام تنظیمات بوجود می آید . تصور کنید که شما به عنوام مدیر دامین تنظیماتی را در ساختار دامین ایجاد میکنید و در همان لحظه یکی دیگر از مدیران شبکه نیز متضاد این تغییرات را در همان ساختار دامین اعمال میکند !!!

 

در بیشتر موارد اکتیودایرکتوری بروزترین تغییرات را به عنوان آخرین تغییرات مد نظر قرار داده و آنها را ملاک تغییر و اعمال در پایگاه داده خود قرار میدهد . اما در برخی اوقات تنظیمات به اندازه ای حساس و حیاتی هستند که صرفا نمیتوان به چنین نوع ملاک های تغییری اکتفا کرد و تضاد ها بسیار خطرناک خواهند شد .

 

در چنین مواقعی مایکروسافت راهکارهای پیشگیرانه را به جای راهکارهای ترمیم کننده در نظر میگیرد و آنها را ملاک قرار می دهد .یعنی به جای اینکه پس از بوجود آمدن تداخل و تضاد بین تنظیمات آنرا رفع کند ، قبلا از بوجود آمدن تداخل و تناقض در تنظیمات پیشگیری میکند .آموزش لینوکس ، برای مدیریت چنین مسائلی ، مایکروسافت برای هر دامین کنترلر نقش مدیریتی را در ساختار اکتیودایرکتوری در نظر گرفته و در هر دامین صرفا یک دامین کنترلر است که مسئول انجام نقش محول شده به آن می باشد و سایرین وظیفه ای در خصوص آن مسئله نخواهند داشت .

 

این نقش ها و وظایف را در اصطلاح Flexible Single Master Operation یا به اختصار FSMO و در برخی تلفظ ها FIZMO می نامند . این کار به این معنی است که تمامی دامین کنترلر ها در شبکه دامین اطلاعات خود را با یکدیگر یکسان سازی میکنند اما به محض اینکه رویدادی قرار است بوجود بیاید که تناقض در آن باعث اختلال در کار دامین خواهد شد از دامین کنترلری سئوال میشود که مسئول نگهداری آن وظیقه یا Role در دامین محسوب میشود و سایر دامین کنترلرها ملاک اعمال تغییرات نخواهند بود . به یاد داشته باشید که ما در ساختار اکتیودایرکتوری 3 نقش یا Role در سطح دامین و 2 نقش در سطح Forest داریم که هر یک وظیفه مشخص و معینی برای خود دارند.

FSMO Role ها در کجا قرار گرفته اند؟

 

این مسئله خیلی مهم است که بدانید که هر یک از این FSMO Role ها بر روی کدامیک از دامین کنترلر های شبکه شما قرار گرفته است . بصورت پیشفرض در یک Forest اولین دامین کنترلر در دامین تمامی 5 نقش را بر روی خود نگه میدارد . همینطور که دامین کنترلرهای اضافی ایجاد میشوند اولین دامین کنترلر نقش های مربوط به هر یکی از دامین ها ( 3 نقش در سطح دامین ) را به تک تک آنها ، ارائه می دهد .

 

دلیل اصلی اینکه بایستی بدانید که این نقش ها بر روی کدامیک از دامین کنترلرها قرار دارد این است که سخت افزارهای همیشه قدیمی و از رده خارج میشوند . به خاطر دارم که یکی از دوستانم قصد داشت برای شرکتی ساختار اکتیو دایرکتوری را ایجاد کند . قبل از اینکه سرور اصلی به دست ایشان برسد برای تسریع کار از یک دستگاه PC به عنوان سرور استفاده کرده و ویندوز سرور 2003 و اکتیودایرکتوری را بر روی آن نصب کردند تا بتوانند از ابزارهای مدیریتی آن استفاده کنند .

 

پس از اینکه سرورهای جدید به دست وی رسید ، به جای اینکه یک ساختار جدید Forest ایجاد کند ، سرور جدید را به عنوان یک دامین کنترلر به سیستم قبلی ( دامین قبلی ) معرفی کرد. اینکار به این معنی است که همچنان همان PC که در نقش دامین کنترلر اولیه کار میکرد همچنان همگی FSMO ها را بر روی خودش نگهداری میکرد .

 

همه چیز خوب بود تا وقتی که این دوست ما خواست که کامپیوتری که قبلا به عنوان دامین کنترلر ایجاد کرده بود یا بهتر بگوییم PC قبلی را از مدار شبکه خارج کند . اگر اینکار به درستی انجام شود مشکل خاصی در ساختار ایجاد نمیشود اما اگر اشتباه انجام شود ممکن است شبکه و ساختار اکتیودایرکتوری شما به کلی دچار مشکل شود .

 

دوست ما بدون توجه به روشهای جداسازی این دامین کنترلر از شبکه براحتی دستگاه را بصورت فیزیکی از شبکه جدا و هارد دیسک آنرا کاملا Format میکند !!! به یکباره کلیه فعالتیهای اکتیودایرکتوری دچار مشکل شده و مشکلات زیادی در شبکه بوجود می آید .

 

اگر مدیر شبکه به این نکته توجه داشت که سروری را که از شبکه خارج کرده تمامی نقش های FSMO را بر روی خود داشته ، این مشکلات به هیچ عنوان به وجود نمی آمد . در اینگونه موارد امکان این وجود دارد که سرور قبلی را بدون نیاز به حضور فعال در شبکه از ساختار خارج کرده و تمامی نقش ها را به سرور جدید منتقل کنیم که با این روش مشکلات بوجود آمده براحتی از بین خواهد رفت . ( Seize )

FSMO ها چه هستند؟

 

در مورد تک تک نقش هایی که هر یک از این FSMO ها در اکتیو دایرکتوری ایفا میکنند در مقاله بعدی به طور کامل صحبت خواهم کرد . اما در اینجا خیلی سریع عناوین این نقش ها را به شما معرفی میکنم تا با نام آنها آشنایی داشته باشید .

 

همانطوری که قبلا هم گفتم 5 نقش وجود دارد که 3 تای آنها در سطح دامین و 2 تای آنها در سطح Forest فعالیت می کنند . نقش هایی که در دامین فعالیت میکنند به نام Relative Identifier, Primary Domain Controller Emulator و Infrastructure Master هستند که به اختصار به آنها RID و IMR و PDC Emulator میگوییم . نقش های سطح Forest نیز به ترتیب Schema Master و Domain Naming Master نامگذاری میشوند . در پایین خلاصه ای از فعالیتی که آنها انجام میدهند را معرفی میکنیم :

 

    Schema Master: نگهداری از نسخه قابل اعتماد از ساختار پایگاه داده اکتیودایرکتوری را بر عهده دارد .

    Domain Naming Master : نگهداری از لیست دامین های موجود در Forest

    Relative Identifier Master : اطمینان یافتن از اینکه هر شیء در اکتیودایرکتوری دارای مشخصه امنیتی منحصر به فردی ( Unique Security Identifier) برای خود باشد.

    Primary Domain Controller Emulator : در نقش PDC در دامین هایی که از ساختار دامین ویندوز NT استفاده میکنند فعالیت می کند .

    Infrastructure Master : وظیفه بروز رسانی Security ID و Distinguished Name ها در بین دامین ها را بر عهده دارد

 

اهمیت FSMO ها در اکتیودایرکتوری چقدر است؟

 

در مقاله قبلی اشاره کردیم که ساختار اکتیودایرکتوری از یک استراتژی Multimaster Replication یا یکسان سازی داده های چند وجهی استفاده میکند و این استراتژی صرفا در مواردی مستثنی میشد که به شدت میبایست از بروز تضاد و تقابل در شبکه جلوگیری میکردیم . در اینگونه موارد ویندوز برای اعمال نهایی تغییرات به یکی از دامین کنترلر ها که در نقش مسئولیت مورد نظر در اکتیودایرکتوری فعالیت میکند به عنوان ختم کلام نگاه میکند و این دامین کنترلر تغییرات نهایی را تایید و اعمال میکند و از بروز تداخل جلوگیری میکند . در اصطلاح به اینگونه دامین کنترلر ها Flexible Single Operations Master یا FSMO اطلاق می شود .

 

همانطوری که در قسمت هفتم از این سری مقالات اشاره کردم ما 5 نوع FSMO مختلف داریم . 3 تا از این FSMO ها در سطح دامین و 2 تا از آنها در سطح Forest وجود دارند . FSMO هایی که در سطح Forest فعالیت میکنند به نامهای Schema Master و Domain Naming Master و FSMO هایی که در سطح Domain فعالیت میکنند به ترتیب Relative Identifier Master و Primary Domain Controller Master و Infrastructure Master نام دارند . در ابتدای این سری مقالات قصد نداشتم به سراغ FSMO ها بروم اما با توجه به اهمیت زیادی که این نقش ها در اکتیودایرکتوری و شبکه دارند صلاح دیدم که حتما بصورت مفصل به آنها پرداخته شود .

نقش های FSMO در اکتیودایرکتوری

 

با اینکه اطمینان دارم شما این مسئله را میدانید اما مجددا آنرا تکرار میکنم ، برای اینکه اکتیودایرکتوری بتواند به درستی در شبکه به فعالیت خود ادامه دهد نیازمند وجود سرویس DNS و دسترسی کاربران به این سرویس و همچنین وجود حداقل یک عدد دامین کنترلر هستیم . وقتی اولین ساختار اکتیودایرکتوری ایجاد میشود معمولا همان دامین کنترلر به عنوان سرور DNS نیز مشغول به فعالیت میشود . همین دامین کنترلر در نقش نگه دارنده این 5 نقش FSMO نیز محسوب میشود .

 

برای یادگیری بهتر دوره های مهندسی شبکه مایکروسافت ، به دوره آموزش MCSA مراجعه کنید

 

اگر دامین های دیگری نیز در این Forest ایجاد شوند اولین دامین کنترلر در آن دامین تمامی FSMO های همان دامین را در خود نگه میدارد . FSMO هایی که در سطح Forest فعالیت میکنند صرفا در همان دامین کنترلر اصلی باقی مانده و همان دامین کنترلر در Forest نقش نگه دارنده آنها را بدون توجه به تعداد دامین ها بر عهده میگیرد . این نکته را در ذهن داشته باشید که با بوجود آمدن اولین دامین ، اولین Forest نیز در شبکه ایجاد می شود ، ما در هر دامین بصورت جداگانه 3 نقش و در هر Forest بدون توجه به تعداد دامین های موجود در آن فقط 2 نقش را خواهیم داشت .

 

اینها را برای شما میگویم تا به این مسئله برسیم که در صورتیکه دامین کنترلری که دارای این نقش ها در اکتیودایرکتوری میباشد از بین رفته و یا دچار اشکال شود چه اتفاقی در شبکه رخ خواهد داد .اگر چنین اتفاقی در شبکه شما بوجود بیاید بدون شک شما به عنوان مدیر این شبکه این مشکل را احساس خواهید کرد ، مشکل ممکن است اینقدر حاد نباشد که بطور کلی شبکه شما را دچار اختلال کند اما اگر دامین کنترلری که این نقش ها در سطح Forest بر روی آن قرار داشته سرویس دهنده DNS نیز باشد به دلیل وابستگی شدید اکتیودایرکتوری به آن ، بدون شک به مشکلی اساس بر خواهید خورد .

 

اگر DNS سرور بر روی سایر دامین کنترلر ها وجود داشته باشد و در دامین شما چندین دامین کنترلر وجود داشته باشد که این سرویس را بر روی خود داشته باشند ممکن است تا مدتی از مشکل بوجود آمده ناشی از عدم فعالیت این نقش ها برخورد نکنید . ( مگر اینکه نرم افزار مانیتورینگ داشته باشید که در صورت بروز خطا به شما هشدار بدهد )

 

در حقیقت هیچوقت شما تاثیر ناگهانی را در اثر از بین رفتن FSMO ها در فعالیت شبکه احساس نخواهید کرد ، اما در آینده ای نه چندان دور به مشکلات بزرگتری برخواهید خورد که در صورتیکه این مشکل را حل نکنید بدون شک اکتیودایرکتوری شما دچار مشکلاتی جدی خواهد شد .

 

خوب در اینگونه موارد میبایست شما عوارض ناشی از عدم وجود این نقش ها را کاملا درک کرده باشید تا به وجود مشکل پی ببرید و اولین نکته در این مورد ، این مطلب است که این نقش های FSMO بر روی کدامیک از سرورهای شما قرار دارد . در اینصورت با توجه به عوارضی که در شبکه در صورت عدم وجود یکی از این نقش ها احساس میشود به سراغ سرور میزبان آن نقش رفته و چک میکنید که آیا این سرور دچار مشکل شده است یا خیر و اولین مرحله از رفع اشکال آنرا انجام خواهید داد .

نقش Schema Master در اکتیودایرکتوری چیست؟

 

اکتیودایرکتوری چیزی بیشتر از یک پایگاه داده مرکزی نیست و هر پایگاه داده ای نیز برای خود و مانند سایر پایگاه های داده یک ساختار یا Schema دارد . بر خلاف سایر پایگاه داده های موجود ، ساختار اکتیودایرکتوری ثابت نیست . عملیات های بسیاری در شبکه وجود دارند که باعث میشود این ساختار نیاز به تغییر و پیشرفت داشته باشد . برای مثال نصب سرور Exchange نیاز به این دارد که این ساختار گسترش داده شود و به تناسب نیاز این نرم افزار تغییر کند .

 

به محض اینکه هرگونه تغییری در ساختاز یا Schema ی مربوط به اکتیودایرکتوری اعمال شود این تغییرات به Schema Master نیز اعمال می شود. نقش Schema Master به عنوان مهمترین و حساسترین نقش در میان FSMO ها وجود دارد و به همین دلیل هم مایکروسافت آنرا مخفی نگه داشته است .

 

اگر میخواهید بدانید که کدامیک از دامین کنترلر های شما میزبان Schema Master هستند کافیست CD یا DVD ویندوز سرور 2003 یا 2008 را وارد دستگاه کرده و به پوشه I386 رفته و بر روی ADMINPACK.MSI دابل کلیک کنید . در این هنگام ابزارهای مدیریتی مایکروسافت بصورت یکپارچه برای شما نصب خواهد شد .

 

وقتی نصب نرم افزار بصورت کامل تمام شد ، با استفاده از Run و وارد کردن دستور MMC به کنسول مدیریتی مایکروسافت وارد شوید . بعد از اینکه کنسول مدیریتی باز شد ، از قسمت منوی File گزینه Add Remove Snap In رو انتخاب کنید . بعد از اینکه این قسمت باز شد از لیست باز شده Active Directory Schema را انتخاب کنید و بر روی Close و بعد OK کلیک کنید .

 

البته قبل از اینکه بتوانید Schema Master را مشاهده کنید بایستی دستور regsvr32 schmmgmt.dll که یک فایل dll است را از قسمت Run سیستم رجیستر کنید که اینکار براحتی با استفاده از وارد کردن همین دستور در قسمت Run امکانپذیر است . پس از اینکه Snap-In مورد نظر به لیست اضافه شد ، بر روی Container مورد نظر که Active Directory Schema میباشد راست کلیک کرده و گزینه Operations Master ار کلیک میکنیم ، در این هنگام به شما محلی که FSMO ی مورد نظر ما که در اینجا schema master است را مشاهده خواهید کرد .

نقش Domain Naming Master در اکتیودایرکتوری چیست؟

 

همانطوری که قبلا هم اشاره کرده ام ، یک Forest در اکتیودایرکتوری میتواند شامل چندین دامین باشد . این وظیفه Domain Naming Master هست که مراقب این دامین ها باشد . اگر این نقش از بین برود دیگر قادر نخواهیم بود به ساختارمان دامینی اضافه و یا از آن کم کنیم تا اینکه این نقش را مجددا به حالت اولیه بازگردانیم .

 

اگر میخواهیم بدانیم که این نقش بر روی کدامیک از سرورها قرار دارد بایستی به کنسول مدیریتی Active Directory Domains and Trusts مراجعه کنیم . بعد از اینکه کنسول مورد نظر باز شد بر روی Container مورد نظر راست کلیک کرده و گزینه Operations Master را انتخاب میکنیم و بعد از باز شدن سروری را که میزبان این نقش می باشد را مشاهده خواهیم کرد .

نقش Relative Identifier Master یا RID Master در اکتیودایرکتوری چیست؟

 

همانطوری که میدانید اکتیودایرکتوری به مدیران آن اجازه این را میدهد که بتوانند بر روی دامین کنترلر شیء یا Object ایجاد کنند . نکته مهم اینجاست که هر Object در ساختار اکتیودایرکتوری میبایست دارای یک مشخصه منحصر به فرد باشد که به اصطلاح Unique Relative Identifier هم گفته می شود .

 

برای اینکه تداخلی بین دامین کنترلرها و ایجاد Object ای با مشخصه یکسان در اکتیودایرکتوری بوجود نیاید ، Relative Identifier Master یک Pool یا بهتر بگوییم یک مجموعه از این مشخصه های منحصر به فرد را بصورت گروهی تولید کرده و در اختیار دامین کنترلر های موجود در شبکه میگذارند که از آنها استفاد کرده و شیئی با مشخصه مشابه در اکتیودایرکتوری ایجاد نشود .

 

به محض اینکه شیئی بر روی یکی از دامین کنترلرها ایجاد شود ، دامین کنترلر مورد نظر از مشخصه های منحصر به فردی که دریافت کرده است یکی را انتخاب و به شیء مورد نظر اختصاص میدهد . وقتی این مجموعه به اتمام رسید دامین کنترلر می بایست از Relative Identifier Master درخواست تعداد بیشتری از این مشخصه ها کند . در اینجاست که اگر سرور Relative Identifier Master دچار مشکل شده باشد شما قادر به ایجاد شیء جدیدی در ساختار اکتیودایرکتوری نخواهید بود .

 

برای اینکه بدانید کدامیک از دامین کنترلر های شما میزبان RID Master هستند کافیست وارد یکی از آنها شده و به کنسول مدیریتی Active Directory Users and Computers شوید و بر روی نام دامین خود راست کلیک کرده و Operations Masters را انتخاب میکنیم . در اینجا شما میتوانید به تب مورد نظر رفته و سروری را که هم اکنون میزبان RID Master است را مشاهده کنید .

نقش PDC Emulator در اکتیودایرکتوری چیست؟

 

در همین سری از مقالات و در شماره هفتم به نقش PDC Emulator در شبکه های ویندوز NT اشاره ای کردیم . PDC Emulator این قابلیت را به اکتیودایرکتوری می دهد که بتواند با دامین کنترلر های ویندوز NT بصورت همزمان فعالیت و سرویس دهی کند .

 

ایده اصلی در بوجود آودن چنین نقشی این بود که بعد از بروز رسانی دامین کنترلر از ویندوز NT به ویندوز سرور 2003 یا سرور 2008 ، PDC اولین دامین کنترلری خواهد بود که بروز رسانی میشود و به همین منظور دامین کنترلری که بروز میشود برای اینکه بتواند با سایر دامین کنترلرهای ویندور NT همزمان فعالیت کند به عنوان PDC به سایر دامین کنترلر ها نمایش داده میشد .

 

امروزه نقش PDC Emulator تا حدود زیادی متفاوت شده است و سازمان های کمی را پیدا خواهید کرد که از ویندوز NT همچنان استفاده کنند .اگر میخواهید محل قرارگیری این Role را مشاهده کنید کافیست همانند قسمت قبل وارد کنسول Active Directory Users and Computers شده و با راست کلیک کردن بر روی نام دامین و انتخاب Operations Masters و تب PDC Emulator محل قرار گیری آنرا مشاهده کنید . در خصوص نقش اصلی که این role در اکتیودایرکتوری ایفا میکند در مقاله ای جداگانه کاملا بحث خواهیم کرد .

نقش Infrastructure Master در اکتیودایرکتوری چیست؟

 

در ساختار اکتیودایرکتوری یک Forest میتواند شامل چندین دامین باشد . قطعا این بدین معنا نیست که دامین هایی که در مجموعه Forest وجود دارند کاملا مستقل نسبت به هم فعالیت میکنند . آنها میبایست در وحله های زمانی معین با ساختار Forest و سایر دامین ها ارتباط برقرار کرده و از وضعیت آنها مطلع شوند و این زمانی خواهد بود که Infrastructure Master وارد کار میشود .

 

وقتی شما یک دامین را ایجاد، حذف و یا تغییر میدهید ، این تغییرات میبایست به تمامی دامین های موجود در ساختار forest اطلاع داده شود . نکته و مشکل اصلی و مهم این است که اکثریت Forest در جریان این تغییرات قرار نخواهند گرفت . این وظیفه Infrastructure Master است که وظیفه اطلاع رسانی اینگونه موارد را بر عهده دارد . اگر Infrastructure Master از بین برود ، تغییراتی که در ساختار دامین بوجود می آید برای سایر دامین ها قابل مشاهده نخواهد بود .

 

برای مثال اگر شما یک کاربر را تغییر نام بدهید این تغییر در ساختار دامین اطلاع رسانی نشده و در سایر دامین ها همچنان به حالت قبلی باقی خواهد ماند . برای اینکه ببینید که این نقش بر روی کدامیک از دامین کنترلرهای موجود در شبکه قرار دارد کافیست به مانند گذشته وارد کنسول مدیریتی Active Directory Users and Computers شده و بر روی دامین مورد نظر راست کلیک کرده و گزینه Operations Masters را انتخاب کرده و به تب Infrastructure Master بروید و سرور میزبان را براحتی مشاهده کنید .



اینورتر iMaster با محدوده توان 0.4 تا 375 کیلو وات طراحی شده است. این دستگاه در مدل سه فاز 220 ولت ارائه می شود. لازم به ذکر است که مدل سه فاز 380 ولت نیز در بازار موجود است.

انواع اینورتر ایمستر ثامن

درایو یا اینورتر iMaster در سری های مختلف با امکانات و عملکردهای مختلف برای کاربردهای مختلف تولید شده و در مدل های زیر به شما ارائه می شود:

اینورتر iMaster A1 Premium Series (محدوده قدرت 5.5 تا 160 کیلووات، استفاده سنگین پیشرفته و فوق العاده عمومی)

اینورتر سری عمومی iMaster E1 (محدوده قدرت 5.5 تا 375 کیلو وات، استفاده از فن و پمپ)

اینورتر میکرو سری iMaster U1 (قدرت 0.4 تا 3.7 کیلووات، روشنایی عمومی و ساختار مکانیکی)

اینورتر سری فشرده iMaster C1 (محدوده قدرت 5.5 تا 30 کیلو وات، سبک و استاندارد عمومی)

مشخصات فنی اینورتر iMaster

اینورتر آی مستر با توجه به کاربرد و مشخصات در اندازه ها و ظرفیت های مختلف تولید و عرضه می شود و بر اساس ولتاژ خروجی به دو دسته زیر تقسیم می شود.

واحد با خروجی سه فاز 220 ولت (ورودی تک فاز)

درایور دارای خروجی سه فاز 380 ولت (ورودی سه فاز).

ما مدل های مختلف کنترل سرعت موتور یا درایو i-master را ارائه می دهیم

اینورتر imaster سری A1

اینورترهای سری A1 Aimster در محدوده توان 5.5 تا 132 کیلو وات تولید و عرضه می شوند. اینورترهای سری Aimster Aimster دارای راندمان بالایی در کاربردهای مختلف هستند و این سری اینورتر قابلیت افزایش خودکار گشتاور در سرعت کم را دارد. اینورتر iMaster-A1 دارای ورودی سه فاز و تک فاز است که محدوده ولتاژ و توان آنها به شرح زیر است.

ورودی تک فاز، خروجی سه فاز 220 ولت - توان: 5.5-90 کیلو وات

ورودی سه فاز خروجی سه فاز 380 ولت - توان: از 5.5 تا 160 کیلو وات

مزایای مبدل اینورتر  آیمستر مدل a1


استفاده از قطعات با کیفیت مانند IGBT میتسوبیشی و Winefine در ساخت و ساز

می توان از آن در کاربردهای مختلف از سبک تا بسیار سنگین استفاده کرد

قیمت مناسب نسبت به برندهای اروپایی

تکنولوژی و کیفیت بالا در مقایسه با برندهای آسیایی

امتناع

صفحه کلید قابل جابجایی

نصب آسان و عملکرد آسان

نصب ساید بای ساید



هنگام انتخاب مواد برای محصولات خود یا برای فرآیندهای تولید، ویژگی ها و ویژگی هایی مانند وزن، استحکام، مقاومت در برابر خوردگی و قیمت در اولویت هستند. به همین دلیل ورق فلز در قرن گذشته اهمیت زیادی داشت. با انتخاب آلیاژهای مختلف، می توان یک ورق فولادی مناسب و مطلوب برای نیازها و کاربردهای شما با قیمت مناسب وجود داشت و یکی از بهترین انتخاب ها در این زمینه، ورق استیل 304 است.

ورق فولادی 304 برای اولین بار در سال 1924 توسط شرکت Firth-Brown Steel Works تولید شد. امروزه این تیمار رایج ترین فولاد آستنیتی موجود است و «فولاد 8-18» نیز نامیده می شود، زیرا عناصر اصلی و عناصر آلیاژی کروم (حدود 18 درصد) و نیکل (حدود 8 درصد) هستند. سازنده این فلز Dr. W.H. هتفیلد که قبل از جنگ جهانی دوم مسئول پیشرفت‌های متعددی در فولاد از جمله آلیاژ 8-18 با تیتانیوم بود که اکنون به عنوان کاغذ فولاد 321 می‌شناسیم. اما هیچ یک از آثار او میراثی بالاتر از توسعه آلومینیوم 304 ندارد.

خواص ورق استیل 304 چیست؟

ویژگی اصلی ورق فولادی 304 این است که به عنوان ماده آستنیتی شناخته می شود. این بدان معنی است که این ماده فلزی، غیر مغناطیسی و آهنی است که با سایر عناصر آلیاژی مخلوط شده است. این آلیاژ دارای یک نقطه یوتکتوئیدی است که در دمای 727 درجه سانتی گراد یا 1341 درجه فارنهایت رخ می دهد. آستنیت به عنوان آلوتروپ فولاد در دمای اتاق وجود دارد و به سر ویلیام چندلر رابرتز آستن نسبت داده می شود.

نوعی فولاد به نام ورق فولادی کم کربن 304 (304L) با سطح شماره 4 در بازار موجود است. این نوع فولاد از نظر میزان کربن کم، عموماً ایمن و مناسب برای استفاده در رایج ترین عملیات جوشکاری در ساختمان ها و سایر صنایع است و تشکیل رسوبات کاربید که در عملیات جوشکاری به وجود می آید به حداقل می رسد. آلیاژ 304 همچنین مقاومت بسیار خوبی در برابر زنگ زدگی دارد و خوردگی بین دانه ای بسیار کمی دارد. ورق فولادی 304 بعد از جوشکاری نیازی به آنیل شدن ندارد مگر اینکه کاربرد خاصی داشته باشید که در آن تنش زدایی لازم باشد.

فولاد کم کربن 304 (304L) نیز آلیاژی است که به دلیل ماشین کاری عالی و شکل پذیری آن شناخته شده است. دقیقاً به دلیل این ویژگی ها، ورق فولادی 304 را می توان برای طیف گسترده ای از کاربردها مانند ساخت سینک، قابلمه و سایر اجسام توخالی استفاده کرد. علاوه بر این، استحکام تسلیم کم و ازدیاد طول آن باعث می شود که آلیاژ 304 به تمام اشکال پیچیده تبدیل شود. ورق فولادی 304 به سرعت سخت می شود، بنابراین تنها پس از شکل گیری نیاز به خنک شدن دارد که عامل مهمی برای اقتصادی و بهره وری است. در صورت لزوم پس از قالب گیری چرخشی و فرم دهی گرم، بسته به نیاز شما می توان با آنیل یا آنیل کامل تنش را کاهش داد.

ورق فولاد 304 نارسانا بوده و خواص الکتریکی و حرارتی کمی دارد. مضرتر از بسیاری از داروهای دیگر است. علاوه بر این، جوشکاری آن همانطور که در بالا ذکر شد به چندین روش تجاری از جمله روش های مقاومتی و جوشکاری نیاز دارد. دمای بین 1700 تا 2300 درجه فارنهایت در طول فرآیند نوشتن مورد نیاز است.

یکی دیگر از ویژگی های برجسته آلیاژ 304 تطبیق پذیری و تطبیق پذیری آن است. برای طیف وسیعی از کاربردهای ساختمانی و تولیدی مناسب و مطلوب است و به همین دلیل در بسیاری از صنایع محبوب و مشهور است. مقاومت آن در برابر خوردگی بین دانه ای، که اغلب نتیجه و محصول جانبی کاهش تنش و جوش است، آن را برای تولید محصولاتی که در غیر این صورت استفاده از ورق فولادی غیرممکن است، مناسب می کند. اگرچه می توان از آن برای کارهای گرم استفاده کرد، اما ورق فولادی 304 در کارهای سرد سخت تر و محکم تر می شود. ورق فولادی 304 کم کربن یکی از بهترین انتخاب های شما خواهد بود اگر با یک محیط خورنده یا یک منطقه متاثر از گرما سر و کار دارید.

ورق فولادی 304  مهفا معمولاً چگونه استفاده می شود؟

به دلیل محبوبیت آن، یافتن صنعت و بخشی که از ورق فولادی 304 استفاده نمی کند دشوار است. ورق با کیفیت باید در عرض عرض کمتر از یک چهارم اینچ ضخامت داشته باشد. ورق فولادی از تمامی غلتک ها عبور کرده و به ضخامت و ابعاد مورد نظر می رسد. برخی از رایج ترین کاربردهای ورق فولادی عبارتند از ساخت لوازم خانگی و نگهداری از این وسایل یا وسایل. به ویژه، مقاومت بالای آن در برابر خوردگی، آن را به یک انتخاب برجسته و اصلی برای صنایع نساجی، شیمیایی، غذایی، حمل و نقل و هوافضا تبدیل می کند.

این آلیاژ را می‌توانید در سینک‌ها، کویل‌های معمولی در ژنراتورهای بخار، پیچ‌ها، ماشین‌ها، فیلترهای آب و دستگاه‌های فیلتراسیون، قطعات ماشین‌آلات، تجهیزات پردازش مواد غذایی، هواپیما، موشک‌های نظامی، ساختمان‌سازی، تجهیزات رنگ‌آمیزی، ظروف و ظروف برای مواد شیمیایی پیدا کنید. . . و مبدل های حرارتی از فولاد 304 می توان به عنوان پیچ، مهره، پیچ و مهره و سایر انواع بست در تجهیزات صنعتی و دریایی استفاده کرد.

بدیهی است که مقاومت در برابر خوردگی تنها مورد توجه در صنایع سنگین نیست. غذا و همچنین میوه و گوشت از نظر محتوای اسید منبع اصلی و منبع پوسیدگی هستند. به همین دلیل، فولاد ضد زنگ اولین انتخاب برای اقلامی مانند سینک ظرفشویی، میز، کتری و کاسه میوه، اجاق گاز و فر، یخچال و آب سردکن است. یکی از رایج ترین کاربردهای ورق استیل 304 به طور سنتی در وسایل آشپزخانه مانند کتری، قابلمه و تابه ساخته می شود.



احتمالاً نام چاپگر جوهرافشان را در بازار تجهیزات اداری و چاپگرها زیاد شنیده اید. اما آیا می‌پرسید چاپگر جوهرافشان چیست و چه کاربردی دارد؟

چاپگرهای جوهرافشان یکی از پرکاربردترین و رایج ترین دستگاه های چاپ هستند که امروزه بسیاری از کاربران برای مصارف اداری و خانگی از آن استفاده می کنند. این نوع پرینترها به صورت تک کاره، سه کاره و چهار کاره و در قیمت ها و مدل های مختلف در بازار موجود می باشند.

هر کدام از این مدل ها کارکردها و قابلیت های خاص خود را در شرکت های مختلف دارند. برندهای معروف چاپگرهای جوهرافشان عبارتند از: Samsung، Brother، HP، Canon و Epson.

چاپگر جوهرافشان به عنوان محبوب ترین چاپگر برای چاپ عکس در نظر گرفته می شود و عمدتاً برای چاپ عکس، بروشور، کاتالوگ و غیره استفاده می شود. چاپگرهای جوهرافشان عموماً برای استفاده در خانه ها، آتلیه ها، دفاتر کوچک و مدارسی که اسناد عکس چاپ می کنند ترجیح داده می شوند.

چاپگرهای جوهر افشان آوافرهنگ از نازل های کوچکی استفاده می کنند که قطرات جوهر را مستقیماً روی کاغذ می پاشند. این روش برای تصاویر رنگی روشن گزینه بسیار مناسبی است. اگر می خواهید تصاویر گرافیکی با کیفیت بالا چاپ کنید، این نوع چاپگر بهترین گزینه برای شما است.

کارتریج های جوهر به طور کلی بنفش هستند، در رنگ های زرد و آبی تولید و فروخته می شوند. این سه رنگ اصلی را می توان با چاپگر ترکیب کرد تا هر رنگی را که برای کار چاپ لازم است ایجاد کند.

مزایای پرینترهای جوهرافشان چیست؟

چاپگرهای جوهرافشان عموما سبکتر و کوچکتر هستند و از آنجایی که فضای بسیار کمی را اشغال می کنند، برای استفاده در دفتر و محیط داخلی مناسب هستند.

آنها برای چاپ اسناد با تصاویر زیاد و عکس های با کیفیت بسیار مناسب هستند. علاوه بر این، پرینترهای جوهرافشان نسبت به چاپگرهای لیزری توانایی بهتری در ترکیب رنگ ها و ارائه تنوع رنگی دارند.

پرینترهای جوهرافشان ارزانتر از پرینترهای لیزری هستند.

چاپگرهای جوهرافشان قبل از چاپ به زمان گرم شدن نیاز ندارند.

می توان آن را بر روی انواع کاغذ از جمله کاغذ هنری، کاغذ گلاسه و پارچه چاپ کرد.

سازگار با ورق های سایز بزرگ

معایب پرینترهای جوهرافشان

کاربرانی که به طور منظم عملیات چاپ را انجام می دهند و به طور مداوم نیاز به خرید کارتریج دارند، هزینه بالایی برای خرید جوهر دارند.

پرینترهای جوهر افشان کندتر از پرینترهای لیزری هستند.

ظرفیت سینی کاغذ پرینترهای جوهرافشان از 50 تا 100 برگ است که ممکن است برای کاربرانی که زیاد چاپ می کنند کم باشد.

چرخه کار ماهانه یک چاپگر جوهر افشان کمتر از یک چاپگر لیزری است.

چاپگر جوهر افشان چیست و چه اجزایی دارد؟

برخی از پرینتر جوهر افشان مانند BubbleJet Canon از جوهر گرم شده استفاده می کنند، در حالی که برخی دیگر مانند Epson"s Stylus از هدهای چاپ پیزوالکتریک استفاده می کنند.

چاپگرهای جوهر افشان همگی دارای مکانیزم سر چاپ، حرکت هد و اجزای حرکت کاغذ هستند.

چاپگرهای جوهر افشان معمولا جوهر را از طریق یک سری کانال های بسیار کوچک عبور می دهند و جوهر را به کاغذ منتقل می کنند. این چاپگر عملیات انتقال جوهر را با استفاده از روش های مکانیکی و حرارتی انجام می دهد.

چاپگرهای جوهر افشان که از روش مایع استفاده می کنند دارای مقاومت های کوچکی در انتهای هر یک از لوله های جوهر هستند. جوهر داخل لوله توسط این مقاومت ها تحریک می شود و یک حباب هوای بسیار کوچک ایجاد می کند که قطره کوچکی از جوهر را آزاد می کند.

چاپگرهای مکانیکی از همین روش استفاده می کنند، اما از نیرویی که هد به جوهر وارد می کند برای چاپ استفاده می کنند.

کارتریج های چاپگر جوهر افشان

جعبه چاپگر جعبه مخصوصی است که جوهر در آن ذخیره می شود. امروزه اکثر چاپگرهای جوهر افشان دارای چهار جعبه چاپ هستند: سه رنگ اصلی: زرد، آبی، قرمز و سیاه.

وجود رنگ مشکی به این معنی است که حتی چاپگرهای رنگی اغلب به جای رنگ های دیگر از رنگ سیاه استفاده می کنند.

بسیاری از افراد بر این باورند که پرداخت هزینه کارتریج برای این پرینترها غیرممکن است، اما اینطور نیست. کارشناسان چاپگر جوهرافشان شارژ کارتریج جوهر را توصیه نمی کنند زیرا در طول فرآیند شارژ، متخصص باید با استفاده از سوزن و سوزن، بدنه کارتریج را سوراخ کند. هنگامی که بدن می سوزد، احتمال نشت جوهر وجود دارد. نشت جوهر از چاپگر می تواند باعث آسیب جدی به اجزای دستگاه شود.

موتور پله ای در چاپگر جوهر افشان چیست؟

برای انجام یک کار چاپ، هد چاپ باید روی کاغذ حرکت کند. برای حرکت هد روی کاغذ، سیستم هد از طریق یک تسمه به استپر موتور متصل می شود و پس از حرکت تسمه توسط این موتور، هد نیز در طول کاغذ حرکت می کند.

نوار تثبیت کننده چاپگر جوهرافشان

علاوه بر استپر موتور، سیستم هد به یک نوار تثبیت کننده نیز نیاز دارد تا سر را روی کاغذ حرکت دهد. از این میله برای اطمینان از استحکام و پایداری سر در حین حرکت آن بر روی کاغذ استفاده می شود.

پوشش پمپ

عملکرد پوشش پمپ در چاپگر جوهر افشان تمیز کردن هد و همچنین جلوگیری از خشک شدن نازل سر است.

اگر چاپگر برای مدت طولانی بیکار باشد، تمیز کردن هد چاپ به طور خودکار انجام می شود. پس از تکمیل فرآیند فوق که به عنوان چرخه تمیز شناخته می شود، چاپگر آماده چاپ درخواست های جدید است.

دستگاه تغذیه کاغذ در چاپگر جوهرافشان چیست؟

اکثر چاپگرهای جوهر افشان دارای سینی کاغذ هستند، اما برخی دیگر از تغذیه کننده کاغذ استفاده می کنند.

با استفاده از مجموعه غلتکی، کاغذهای فیدر به چاپگر منتقل می شوند تا هد چاپ روی آنها چاپ شود. یک سیستم مکانیکی تغذیه کاغذ و یک موتور غلتک ها را حرکت می دهند تا کاغذ را به مقدار لازم جابجا کنند.

شرکت بزرگ

در واقع برد اصلی همان برد کنترل چاپ است که تمام عناصر مکانیکی چاپگر را کنترل می کند و اطلاعاتی را که از کامپیوتر خارج می شود روی کاغذ چاپ خواهد کرد. دستگاه از طریق یک پورت به کامپیوتر متصل خواهد شد.

برخی از مدل های چاپگرهای جوهرافشان ارزان هستند و تنها راه اتصال به آنها از طریق USB است. این پرینترها برای کارهای خانگی یا مشاغل کوچک انتخابی عالی هستند.

چاپگرهای جوهرافشان دیگری نیز وجود دارند که علاوه بر پورت USB، دارای درگاه اترنت هستند. البته چاپگرهای جوهرافشان جدید با استانداردهای Wi-Fi نیز عرضه می شوند. با این قابلیت می توانید به صورت بی سیم با گوشی خود به چاپگر متصل شده و فایل های مورد نظر را چاپ کنید.

در نهایت، چاپگرهای جوهرافشان برای چه کسانی مناسب هستند؟

چاپگرهای جوهرافشان بهترین گزینه برای افراد، استودیوها و عکاسانی هستند که می خواهند تصاویری با کیفیت بالا و واضح چاپ کنند. چاپگرهای جوهرافشان رنگ های مختلفی دارند و ترکیب رنگ ها به خوبی با هم کار می کنند.

چاپگرهای جوهرافشان در مورد عکس هایی با وضوح بالا که عمق رنگ و تنوع عالی دارند، بر چاپگرهای لیزری پیروز خواهند شد.